Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

رسیده‌گی به خانواده‌های قربانیان در حمله به کاروان امرالله صالح

هر رویداد امنیتی تلفات و خساراتی دارد، اما آیا قربانیان این رویدادها پس از ۲۴ ساعت فراموش نمی‌شوند؟ آیا مقام‌های ‌که مورد حمله قرار می‌گیرند، می‌دانند کسانی که از آن رویداد آسیب دیده اند کی‌ها استند؟

خالد نیک‌زاد، خبرنگار طلوع‌نیوز که دو هفته پس از حمله به کاروان موترهای امرالله صالح، معاون نخست رییس‌جمهور به تایمنی شهر کابل رفته است، می‌گوید که در نزدیک به صد مورد به قربانیان این رویداد رسیده‌گی شده است.

پس در حدود پانزده روز از یک انفجار مرگبار بر کاروان موترهای امرالله صالح، معاون نخست رییس جمهور در تایمنی شهر کابل، هنوز در محل نشانه‌های آن رویداد باقیست.

صدیقه - یکی از زخمیان رویداد، خودش و سه عضو خانواده‌اش در این رویداد زخم برداشته اند و اکنون برای بازسازی بخشی از منزلش تلاش دارد.

صدیقه، می‌گوید که:" من در یک یا دو سال شده است که این خانه را به بسیار هردم شهیدی جور کرده بودم. من از دولت این خواهش را دارم که کمک‌های خود را داومدار کند و بیایند از نزدیک بیبیند."

صدیقه برای ادامه زنده‌گیش تلاش می‌کند تا روی زخم‌های بجا مانده از این رویداد را پنهان کند. می‌گوید که، دولت باید برای تمامی آسیب دیده‌گان رسیده‌گی کند.

احمد ضیا، باشنده تایمنی می‌گوید:" دوکان‌ها تخریب شده بود؛ بازهم دولت نظر به تخریب دوکان‌ها، دو هزار، سه هزار و پنج هزار به مردم دولت خساره داد."

اما حمله بر کاروان موترهای امرالله صالح روزگار دشواری را برای این خانواده نادار رقم زد.

فیض بیگم که سه فرزند دارد می‌گوید که شوهرش سرباز ارتش بود و برای رخصتی به خانه آمده بود و بامداد همان روز هنگام بیرون شدن از خانه در این رویداد جان باخت.

فیض بیگم، همسر کریم داد سرباز ارتش ملی می‌گوید که:" طفل‌ها بی‌سرپناه است کسی ندارد. ما بی‌کس‌‎وکوی شدیم. سرپرست ما همان بود. می‌خواهیم بازهم کمک شود."

بربنیاد این سندها حکومت در همکاری با یک بازرگان ملی به تمامی جان باخته‌گان، زخمیان و آسیب دیده‌گان این رویداد رسیده‌گی کرده است.

ضیا ورسجی، عضو دفتر رسانه‌های معاونیت نخست ریاست جمهوری می‌گوید که:"پول نقد توزیع گردیده است و ما متعهد به ادامه همکاری و رسیده‌گی به خانواده‌های آسیب دیده آن رویداد استیم."

نادر بلوچ، سناتور می‌گوید که:" مسوولیت درجه یک حکومت افغانستان همین است که در این باره توجه کند و اگر توجه شود اعتماد و باورمندی مردم به حکومت زیاد می‌شود."

در این سندها آمده است که، سه میلیون افغانی به پانزده جان باخته حمله بر موتر کاروان موترهای امرالله صالح، به در حدود چهل زخمی این رویداد تا پنجاه هزار افغانی و برای  پنجاه و شش تن از کسانی که در این انفجار اموال شان تخریب شدند و یا خساره اندکی دیده اند؛ نظر به آسیب وارد شده برایشان از در حدود دو هزار تا ۱۵۰هزار افغانی کمک شده است.

رسیده‌گی به خانواده‌های قربانیان در حمله به کاروان امرالله صالح

سندها نشان میدهند که حکومت در همکاری با یک بازرگان ملی به تمامی جان باخته‌گان، زخمیان و آسیب دیده‌گان این رویداد رسیده‌گی کرده است.

Thumbnail

هر رویداد امنیتی تلفات و خساراتی دارد، اما آیا قربانیان این رویدادها پس از ۲۴ ساعت فراموش نمی‌شوند؟ آیا مقام‌های ‌که مورد حمله قرار می‌گیرند، می‌دانند کسانی که از آن رویداد آسیب دیده اند کی‌ها استند؟

خالد نیک‌زاد، خبرنگار طلوع‌نیوز که دو هفته پس از حمله به کاروان موترهای امرالله صالح، معاون نخست رییس‌جمهور به تایمنی شهر کابل رفته است، می‌گوید که در نزدیک به صد مورد به قربانیان این رویداد رسیده‌گی شده است.

پس در حدود پانزده روز از یک انفجار مرگبار بر کاروان موترهای امرالله صالح، معاون نخست رییس جمهور در تایمنی شهر کابل، هنوز در محل نشانه‌های آن رویداد باقیست.

صدیقه - یکی از زخمیان رویداد، خودش و سه عضو خانواده‌اش در این رویداد زخم برداشته اند و اکنون برای بازسازی بخشی از منزلش تلاش دارد.

صدیقه، می‌گوید که:" من در یک یا دو سال شده است که این خانه را به بسیار هردم شهیدی جور کرده بودم. من از دولت این خواهش را دارم که کمک‌های خود را داومدار کند و بیایند از نزدیک بیبیند."

صدیقه برای ادامه زنده‌گیش تلاش می‌کند تا روی زخم‌های بجا مانده از این رویداد را پنهان کند. می‌گوید که، دولت باید برای تمامی آسیب دیده‌گان رسیده‌گی کند.

احمد ضیا، باشنده تایمنی می‌گوید:" دوکان‌ها تخریب شده بود؛ بازهم دولت نظر به تخریب دوکان‌ها، دو هزار، سه هزار و پنج هزار به مردم دولت خساره داد."

اما حمله بر کاروان موترهای امرالله صالح روزگار دشواری را برای این خانواده نادار رقم زد.

فیض بیگم که سه فرزند دارد می‌گوید که شوهرش سرباز ارتش بود و برای رخصتی به خانه آمده بود و بامداد همان روز هنگام بیرون شدن از خانه در این رویداد جان باخت.

فیض بیگم، همسر کریم داد سرباز ارتش ملی می‌گوید که:" طفل‌ها بی‌سرپناه است کسی ندارد. ما بی‌کس‌‎وکوی شدیم. سرپرست ما همان بود. می‌خواهیم بازهم کمک شود."

بربنیاد این سندها حکومت در همکاری با یک بازرگان ملی به تمامی جان باخته‌گان، زخمیان و آسیب دیده‌گان این رویداد رسیده‌گی کرده است.

ضیا ورسجی، عضو دفتر رسانه‌های معاونیت نخست ریاست جمهوری می‌گوید که:"پول نقد توزیع گردیده است و ما متعهد به ادامه همکاری و رسیده‌گی به خانواده‌های آسیب دیده آن رویداد استیم."

نادر بلوچ، سناتور می‌گوید که:" مسوولیت درجه یک حکومت افغانستان همین است که در این باره توجه کند و اگر توجه شود اعتماد و باورمندی مردم به حکومت زیاد می‌شود."

در این سندها آمده است که، سه میلیون افغانی به پانزده جان باخته حمله بر موتر کاروان موترهای امرالله صالح، به در حدود چهل زخمی این رویداد تا پنجاه هزار افغانی و برای  پنجاه و شش تن از کسانی که در این انفجار اموال شان تخریب شدند و یا خساره اندکی دیده اند؛ نظر به آسیب وارد شده برایشان از در حدود دو هزار تا ۱۵۰هزار افغانی کمک شده است.

هم‌رسانی کنید