یک روز پس از انفجار مرگبار در ولسوالی غنیخیل ننگرهار، هنوز هم مردم در حال بیرون کشیدن جسدها از زیر آوارها هستند.
چاشت روز گذشته، انفجار موتربمگذاری شده در ولسوالی غنیخیل، دستکم جان شانزده تن را گرفت و در حدود چهل تن دیگر را زخمی کرد.
اما این آمار نهایی نیست و احتمال تغییر در آن وجود دارد؛ چنانکه مردم محل بامداد امروز جسد یک کودک ده ساله را از زیر آوارها بیرون کشیدند. به گفتۀ باشندهگان محل، این کودک هنگامی که در راه مکتب بود، قربانی این انفجار شد.
محمد خان، پدر این کودک که به مشکل میتواند سخن بگوید، این انفجار را هراسافگنانه و یک کار غیراسلامی میداند: «هیچ اثری از پسرم باقی نماندهاست. یک نشانی کوچکی اگر باقی میماند و من آن را در تابوب میگذاشتم هم برایم تسلی بود.»
محمد اکراه، برادر این کودک جان باخته نیز افزود: «هر دوی ما در راه روان بودیم؛ اما من کمی دور تر بودم، یک بار انفجار شد.»
محمد نورزی که در ولسوالی غنیخیل شغل رانندهگی دارد، میگوید روز گذشته در زمان انفجار دور تر از موتر مازدایی بود که انفجار کرد: «من در نزدیکی موتر مازدا بودم و دیگر نفهمیدم چه شد.»
اما این پایان غمنامۀ این انفجار نیست. بسمالله شینواری که داور کرکت است نیز ۴عضو خانوادهاش، بهشمول زنان و کودکان، در این رویداد جان باختند و دو تن دیگر زخمی شدهاند: «از هر دو طرف میخواهیم که بس است دیگر؛ خون افغانها را دیگر نریزانید.»
همزمان با سرنوشت نا روشنی مذاکرات صلح در قطر این یکی از مرگبارترین انفجارها در کشور بودهاست و مسؤولیت آن را نیز کسی به دوش نگرفته است.
هرچند مردم خسته از جنگ به مذاکرات دوحه چشم امید دوختهاند اما شماری از آنان میگویند که ادامۀ چنین حملهها، امیدواریها را به برایند آنچه که در قطر میگذرد آهسته آهسته ازبین میبرد.