در کابل، روزانه تا دوصد تن بهعلت ناراحتیهای روحی و روانی، به شفاخانۀ صحت روانی مراجعه میکنند.
برخی از آمارها نشان میدهند که میان شصت تا هفتاد درصد شهروندان افغانستان، از ناراحتیهای گونهگون روحی و روانی رنج میبرند.
پزشکان ر شفاخانۀ صحت روانی می گویند که بخشی از این افراد، کسانی استند که در دورۀ شیوع ویروس کرونا در کشور به این ناراحتیها گرفتار شدهاند.
قدرتالله صدیقی، سرطبیب شفاخانۀ صحت روانی گفت: «مسایل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افغانها را ضربات کوبنده زدهاند؛ مشکلاتی که پیدا میشوند روی همین موضوع استند.»
محمد عظیم بیست و چهارساله از بیستروز بدینسو در شفاخانۀ صحت روانی در کابل زیر درمان قرار دارد.
محمد عظیم که رشته مهندسی را خوانده، میگوید که مشکلاتی چون بیکاری و فکر تأمین نیازهای خانواده ششنفریاش، سرانجام او را به ناراحتیهای روحی و روانی گرفتار کردند: «وزارت به وزارت، ریاست به ریاست گشتم و گشتم... اما وظیفه برایم پیدا نشد؛ مشکل من از همانجا آغاز شد.»
فضیله حورزاد، ورزشکاری است که میگوید پس از سپری کردن بیماری کووید نُزده، در خودش ناراحتیهای روحی را گواه شدهاست: «شخصأ روی خودم کرونا بیشتر تأثیر گذاشته. اگر من خودم را با یک سال پیش مقایسه بکنم، استرسم زیاد شده و احساس میکنم ذهنم کند شده و کم خواب شدهام.»
پزشکان بدین باورند که مشکلات روانی برجامانده در شماری از شفایافتهگان بیماری کووید نُزده، ممکن است تا سالها هم بهدرازا بکشند؛ از همینرو، نیاز است تا این شمار از افراد، همواره جزییات ناراحتیهای روحی و روانیشان را، با نزدیکانشان و یا با پزشکان درمیان بگذارند و از این راه، خودشان هم در درمان هرچه زودتر خویش بکوشند.