در روز جهانی مبارزه با فقر (هفدهم اکتوبر)، یک خانواده در ولایت غور ادعا میکند که گرسنگی جان یک عضو کهن سال این خانواده را گرفتهاست.
خانوادۀ این زن کهنسال میگوید که چند روز است بهعلت ناامنیها در بادغیس به ولایت غور آواره شدهاند.
آمنه، یک عضو این خانواده میگوید بی خبر از آنکه با فرار از جنگ در ولسوالی قادس، در مرکز غور طعمۀ گرسنگی میشوند راهی این ولایت شدند.
این زن میگوید که چند روز است چیزی برای خوردن ندارند: «از گرسنگی و سردی مردیم. اینجا آمدیم دولت هم خبر مارا نمیگیرد.»
بیجا شدۀ دیگر در غور نیز افزود: «از گرسنگی و تشنگی مادرم مُرد. بیچاره میرفت گشت و گدایی میکرد برای همین صغیران میآورد و میخوردند.»
ادامۀ خشنونت و جنگ در کشور از علتهای اصلی افزایش فقر و دسترسی نداشتن شهروندان به غذای مصون و کافی دانسته میشود.
آمارهای ادارۀ احصاییه و معلومات نشان میدهند که بیشتر نیم جمعیت کشور زیر خط فقر زندهگی میکنند.
رویینا شهابی، سخنگوی ادارۀ ملی احصاییه و معلومات گفت: «مطابق به برآوردهای آخرین سروییکه ما انجام دادیم ۵۴.۵ درصد مردم با فقر مواجه استند.»
بربنیاد آمارهای سازمان حقوقبشر افغانستان حدود یک سوم جمعیت افغانستان به غذای کافی دسترسی ندارند و اگر اوضاع افغانستان اینگونه ادامه یابد این آمار به پانزده میلیون تن یعنی نیم جمعیت کشور افزایش خواهد یافت.
لعلالدین لعل، رییس سازمان حقوقبشر افغانستان اظهار داشت: «جنگ بر خوراک مردم، بر محیط زندهگی مردم اثر منفی میگذارد.»
سازمان جهانی غذا پیش از این گفتهاست که گسترش ویروس کرونا در افغانستان سبب شده تا بیش از سه میلیون تن در این کشور با گرسنگی روبهرو شوند.
بربنیاد آمارهای سازمان ملل متحد افغانستان در سال روان میلادی به ۷۳۰ میلیون دالر کمکهای بشری نیاز دارد.