محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگوی ویژه با طلوع‌نیوز، دربارۀ شکل‌گیری و منطق ایجاد لشکر فاطمیون در ایران و فرستادن مهاجران افغان به جنگ سوریه از سوی ایران، می‌گوید که حدود دوهزار افغان هنوزهم در سوریه می‌جنگند و ایران آماده‌است در صورت نیاز نیروهای بیشتر به این کشور بفرستد.
او می گوید که شهروندان افغانستان به گونه داوطلبانه به سوریه رفته اند.
آقای ظریف گفت: «این را ما کاملاً روشن کردیم. ببینید، کسی برای یک کشور دیگر نمی‌رود در یک کشور ثالث بجنگد. برادران ما به آن‌جا به‌صورت داوطلب رفتند. کما از عراق رفتند، کما از جاهای دیگر رفتند.»
آقای ظریف در این باره گفت که ایران، شهروندان افغانستان را از بهر پیکار با داعش در سوریه پشتیبانی کرده‌است و اگر نیاز باشد، بازهم چنین خواهد کرد.
آقای ظریف افزود: «من کاملاً صریح به شما گفتم. ما کسانی را که با داعش و با افراط در سوریه مقابله کردند، برای اینکه مجبور نباشند در کابل و در کندهار با داعش مقابله کنند، در تهران و همدان و کرمان‌شاه یا در بغداد و کربلا و نجف مقابله کنند از آن‌ها حمایت کردیم. اگر لازم باشد بازهم حمایت می‌کنیم. اما امروز آن خطر در حال رفع شدن هست که هنوز کاملاً رفع نشده‌است. دولت افغانستان کاملاً آگاهی دارد که ما کاملاً آماده‌گی داریم که هر کمکی به دولت افغانستان برای استفاده از نیروهای افغانستانی در اردوی ملی افغانستان، در مقابله با تروریزم تحت فرماندهی دولت افغانستان داشته باشد.»
او به دولت افغانستان پیشنهاد داد تا از این نیروها در برابر داعش استفاده کند: «این‌ها بهترین نیروهایی هستند که اگر دولت افغانستان تمایل داشته باشد، می‌تواند با سابقه رزم با تروریستان و داعش، کمکی به دولت افغانستان باشند.... برای مبارزه با داعش و برای مبارزه با ترور و حفظ امنیت افغانستان....هرجا که دولت افغانستان بخواهد.»
آقای ظریف می‌گوید که ایران به خروج «قانون مند و حساب شدۀ» نیروهای خارجی از افغانستان باورمند است و این کار، باید بر اساس خواست مردم و واگذاری مسؤولانه مسؤولیت‌ها به نیروهای داخلی، انجام شود.
او تأکید می‌ورزد که امریکا باید تسهیل کنندۀ روند صلح در افغانستان باشد؛ نه این که خودش با طالبان مذاکره کند.
او می‌افزاید: «در افغانستان ما معتقد به خروج قانون‌مند و حساب‌شده نیروهای خارجی هستیم؛ براساس خواست مردم افغانستان و با تحویل مسؤولانه مسؤولیت‌های امنیتی به نیروهای افغانی؛ نه به شکلی که حالا امریکایی‌ها خودشان بروند با طالبان مذاکره کنند.»
این مقام ایرانی که افغانستان را کشوری مستقل و دارای دستاوردهای ۲۰ ساله می‌شناسد، طالبان را هم چون بخشی از راه حل آیندۀ افغانستان می‌داند؛ نه تمام راه حل: «ما افغانستان را یک کشور مستقل می‌دانیم که در طول نزدیک به ۱۹ سال گذشته از کنفرانس «بن» در سال ۲۰۰۱ تاکنون دستاوردهای زیادی در حوزه‌ی دموکراسی، حقوق مردم، حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها داشته است. مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خود شان در افغانستان یک واقعیت هست و باید این واقعیت را به رسمیت بشناسیم. این‌ها اتفاقاتی است که افتاده، ما همواره با حضور نیروهای خارجی در منطقه مخالف بودیم.
وزیر خارجۀ ایران در پاسخ به پرسشی دربارۀ اینکه آیا حضور امریکا در افغانستان به امنیت ملی ایران هم کمک کرده‌است یا خیر؟ گفت: «فکر نمی‌کنیم. ما این برداشت را نداریم. ببینید، حضور خارجی در هر جایی باعث می‌شود که یک احساسات داخلی ایجاد شود که این احساسات داخلی را تندروها و افراط‌گرایان از آن استفاده می‌کنند برای اهداف تروریستی. این یک واقعیت بوده، ما در عراق دیدیم، ابومصعب زرقاوی در عراق بعد از این ایجاد شد. حضور امریکا در افغانستان باعث جریحه‌دار شدن احساسات گروه‌هایی در افغانستان شد که توسط داعش، توسط القاعده و توسط تحریک طالبان مورد سوءاستفاده، قرار گرفت.»
وزیر خارجۀ ایران می‌گوید که گروه طالبان هنوز در فهرست گروه‌های هراس‌افگن ایران قرار دارد: «ببینید، طالب اقدامات تروریستی بسیار انجام داده‌است. این که طالب یک گروه تروریستی هست یا نه؟، در قوانین ما هنوز طالبان را از گروه تروریستی خارج نکردیم. در قوانین ما کما این که در قوانین ملل متحد بوده است. ما تابع ملل متحدیم.»
وزیر امور خارجه ایران می‌پذیرد که مقام‌های ایرانی با طالبان گفت‌وگوهای جدیی داشته‌اند؛ اما وی گزارش‌ها را دربارۀ دادن جنگ‌افزار از سوی ایران به طالبان و یا درمان مجروحان این گروه در آن کشور، رد می‌کند.
وی در این پیوند، به پرسشی دربارۀ کشته شدن ملا اختر منصور، رهبر طالبان در راه برگشت از ایران، نیز می‌پردازد: «ما هیچ‌گاه نگفتیم که ما با طالبان ارتباط نداریم. آقای ملا برادر هم آمد ایران و با وزیر خارجه ایران ملاقات کرد. به همان دلیل ایشان هم در ایران ملاقات‌هایی ممکن است با مسؤولین ما داشته باشد. این را ما هیچ‌وقت مخفی نکردیم، دولت افغانستان هم اطلاع دارد.»
جواد ظریف می‌گوید که اگر موضع امریکا در افغانستان چیزی است که در گفت‌وگوهایش با طالبان مطرح شده‌اند، با موضع ایران در قبال افغانستان متضاد است: «ما موضع خودمان را داریم. حالا نمی‌دانیم واقعاً موضع امریکا در افغانستان چیست؟ اگر موضع امریکا در افغانستان آن است که در گفت‌وگوهای‌شان با طالبان و توافق‌شان با طالبان منعکس است، حتماً ما با آن موضع متضاد هستیم. آن اقدام را اقدام خطرناکی می‌دانیم. نه به نفع مردم افغانستان، فقط یک اقدام داخلی برای امریکا برای خروج. ولی اگر بخواهید اشتراک مواضع ایران را بگیرید، موضع ما مشخص است. موضع ما این است که باید مردم افغانستان آینده‌ی خودشان را تعیین بکنند به شمول طالبان.»
وزیر خارجۀ ایران دربارۀ موقف‌گیری طالبان در برابر فقۀ جفعری در مذاکرات دوحه می‌گوید که کشورش از این بابت نگران است.
او در این باره افزود: «حتماً قابل نگرانی است.... به‌خاطر اینکه مجموعه‌ی جهان اسلام مخصوصاً بر اساس مقررات قانون اساسی کنونی افغانستان مجموعه‌ای فقه‌های اسلامی در افغانستان به‌عنوان مذهب رسمی هستند و اینکه طالبان بخواهند با شیعیان به‌عنوان یک اقلیت مثل مسیحیان یا بودایان برخورد بکنند، خلاف موازین اسلامی از نظر همه‌ی افراد معتقد به یک روش اسلامی برای حکومت [است].»
در این گفت‌وگو، وزیر امور خارجه ایران تأکید می‌ورزد که هر ابتکار منطقه‌یی از بهر تأمین صلح در افغانستان، نمی‌تواند بی‌حضور خود افغانستان شکل بگیرد و در این زمینه، نباید دیگران از بیرون تصمیم بگیرند.