خانوادههاییکه بدلیل جنگها و ناداری از خانههای شان بیجا شدهاند و به ولایت هرات آمدهاند، با گرسنگی و بیماریها روبهرو استند.
این خانوادهها میگویند که کودکان شان بهعلت گرسنگی ناگزیر شدهاند تا به خوردن گیاهها و برگ درختان رو آورند.
غلام فاروق، یکی از این بیجاشدهگان میگوید که پنج کودک بهشمول سه کودک خودش بدلیل خوردن برگ درختان مسموم شدهاند و اکنون به شفاخانه بستری استند.
غلام فاروق با هشت کودک قد و نیم قد و همسر باردارش چهار ماه پیش بهعلت جنگ از ولسوالی قادس بادغیس به هرات آواره شد: «کودکانم بیمار شدند و به شفاخانه بردم.»
بیجاشدهگان شدهگان دیگر در هرات میگویند که کودکان آنان ناگزیر استند شبهای دراز زمستان را با شکمهای گرسنه بخوابند.
احسان الله، بیجاشده داخلی در هرات گفت: «شب خانه آمدم نان نبود. برگ خوردم و مریض شدم»
راحله، بیجاشدۀ داخلی دیگر در هرات نیز اظهار داشت: «کودکان آمدند و گفتند نان بدهید. من گفتم نان نیست. رفتند برگ درختان را خوردند.»
این بیجاشدهگان، از حکومت و نهادهای مددرسان میخواهند که به آنان کمک کنند.
عبدالعزیز شیخ الاسلامی، نمایندۀ بیجاشدهگان داخلی در هرات بیان داشت: «بیجاشدهگان حتا فرزندان خودرا بهفروش رساندهاند. نه در دسترخوان ملی به این مردم سهمی داده شد و نه هم در پول کرونا.»
مقامهای محلی هرات میگویند که بهعلت کاهش کمکها، امسال به شمار اندکی از خانوادههای بیجاشدۀ داخلی در این ولایت کمک میشود.
احمد جاوید نادم، رییس ادارۀ امور مهاجران و عودت کنندهگان هرات اظهار داشت: «کودکان که برگ درختان را میخورند سپس بیمار میشوند. به ما هیچگونه کمکی نشدهاست.»
بربنیاد آمارها، در یک سال گذشته بیش از هشت هزار خانواده از ولایتهای گونهگون کشور بهعلت جنگ و فقر به هرات پناه آوردهاند.
بربنیاد آمارهای رسمی، در سالهای پسین بیش از یک میلیون بیجاشدۀ داخلی از ولایتهای مختلف کشور به هرات رفتهاند که در اطراف شهر هرات در زیر خیمهها زندهگی دشواری را سپری میکنند.