Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

نگرانی‌ها از از دست رفتن دستاوردهای زنان در سال‌های اخیر

شماری از زنانی که در دوره رژیم طالبان و حکومت های کنونی در کشور زنده گی کرده اند می‌گویند که نگران از دست رفتن دستاوردهای سال های اخیر زنان استند. 

این زنان که حکومت و نیز طالبان را به بی پروایی در برابر سرنوشت مردم متهم می سازند می گویند که در کشمکش ها بر سر قدرت نباید با سرنوشت زنان بازی شود.

ماریا بشیر می گوید هنگامی که سارنوال تحقیق جرم های زنان در هرات طالبان بر آنجا حاکم شدند و او مجبور به خانه نشینی شد. وی می گوید که برای کمک به خانواده و کودکان یک مکتب خانه گی پنهانی را ایجاد کرد.

ماریا بشیر رییس پیشین سارنوالی هرات گفت: «من یکی از زنانی بودم که سارنوال تحقیق جرایم اناثیه بودم، اما متاسفانه در خانه شیشتم. در آن زمان کوشش های بسیار کردم که بیکار نمانم و بیکار نباشم،با برگذار کردن یک مکتب خانه گی و تدریس برای دختران کوشش می کردم مسوولیت خود را ادا کنم و هم کوشش می کردم که یک عاید داشته باشم تا خانواده را کمک کنم.»

وی که در سال های اخیر همچون نخستین رییس سارنوالی زن در کشور کار کرد می گوید که نمی خواهد دستاورد های چندین ساله زنان در گفت و گو های صلح قربانی شوند.

ماریا بشیر، رییس پیشین سارنوالی هرات، گفت: «نگرانی جدی که حالا دارم سخت نگران از این استم که نشود که خدا نوخواسته تمام این دستاورد های را که در این سال ها به دست آوردیم از دست بدهیم و به یک معامله سیاسی بسیار بی شرمانه واقع شویم که از دست دادن حقوق زنان در این سال ها باشد و هم چنان تهدید و تشویش این که تمام زنان دارند مبادا حکومتی بیاید که با آنان انتقام جویانه برخورد شود.»

نیلوفر ابراهیمی، عضو مجلس نماینده گان، گفت: «من به حیث زنی که تجربه کار در زمان طالبان در شفاخانه رابعه بلخی را دارم،به هیچ صورت طالبانی را که با مفکوره بیست سال قبل خود بر گردند برای مردم افغانستان زنان افغان پذیرفتنی نیست،و به حیث یک سیاست گر می خواهم بگویم که چهار مهاجر با پاسپورت های خارجی آمده اند تحت نام جمهوریت صلح می خواهند و صلح را به گروگان گرفته اند مورد قبول مردم افغانستان نیستند.»

شماری از جوانانی که در دوره رژیم طالبان به جهان آمده اند و از برخورد های طالبان با زنان تنها از دیگران شنیده اند، هراس شان را از قربانی شدن دستاورد های زنان در روند گفت و گو های صلح ابراز می کنند.

مزلفه کاکر، باشنده پایتخت، گفت: «ما نگران استیم که دستاورد های هژده سال گذشته زنان از دست نروند."

سودابه ناصری باشندۀ پایتخت گفت: «طالبان و حکومت نباید زنان را قربانی کنند در روزند صلح.»

این نگرانی ها در حالی ابراز می شوند که با امضای توافق صلح میان امریکا و طالبان و آغاز گفتگو ها میان هیات های جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان، زنان نگران از دست رفتن دستاورد های دودهه گذشته استند.

نگرانی‌ها از از دست رفتن دستاوردهای زنان در سال‌های اخیر

شماری از زنان می‌گویند که در کشمکش ها بر سر قدرت نباید با سرنوشت زنان بازی شود.

تصویر بندانگشتی

شماری از زنانی که در دوره رژیم طالبان و حکومت های کنونی در کشور زنده گی کرده اند می‌گویند که نگران از دست رفتن دستاوردهای سال های اخیر زنان استند. 

این زنان که حکومت و نیز طالبان را به بی پروایی در برابر سرنوشت مردم متهم می سازند می گویند که در کشمکش ها بر سر قدرت نباید با سرنوشت زنان بازی شود.

ماریا بشیر می گوید هنگامی که سارنوال تحقیق جرم های زنان در هرات طالبان بر آنجا حاکم شدند و او مجبور به خانه نشینی شد. وی می گوید که برای کمک به خانواده و کودکان یک مکتب خانه گی پنهانی را ایجاد کرد.

ماریا بشیر رییس پیشین سارنوالی هرات گفت: «من یکی از زنانی بودم که سارنوال تحقیق جرایم اناثیه بودم، اما متاسفانه در خانه شیشتم. در آن زمان کوشش های بسیار کردم که بیکار نمانم و بیکار نباشم،با برگذار کردن یک مکتب خانه گی و تدریس برای دختران کوشش می کردم مسوولیت خود را ادا کنم و هم کوشش می کردم که یک عاید داشته باشم تا خانواده را کمک کنم.»

وی که در سال های اخیر همچون نخستین رییس سارنوالی زن در کشور کار کرد می گوید که نمی خواهد دستاورد های چندین ساله زنان در گفت و گو های صلح قربانی شوند.

ماریا بشیر، رییس پیشین سارنوالی هرات، گفت: «نگرانی جدی که حالا دارم سخت نگران از این استم که نشود که خدا نوخواسته تمام این دستاورد های را که در این سال ها به دست آوردیم از دست بدهیم و به یک معامله سیاسی بسیار بی شرمانه واقع شویم که از دست دادن حقوق زنان در این سال ها باشد و هم چنان تهدید و تشویش این که تمام زنان دارند مبادا حکومتی بیاید که با آنان انتقام جویانه برخورد شود.»

نیلوفر ابراهیمی، عضو مجلس نماینده گان، گفت: «من به حیث زنی که تجربه کار در زمان طالبان در شفاخانه رابعه بلخی را دارم،به هیچ صورت طالبانی را که با مفکوره بیست سال قبل خود بر گردند برای مردم افغانستان زنان افغان پذیرفتنی نیست،و به حیث یک سیاست گر می خواهم بگویم که چهار مهاجر با پاسپورت های خارجی آمده اند تحت نام جمهوریت صلح می خواهند و صلح را به گروگان گرفته اند مورد قبول مردم افغانستان نیستند.»

شماری از جوانانی که در دوره رژیم طالبان به جهان آمده اند و از برخورد های طالبان با زنان تنها از دیگران شنیده اند، هراس شان را از قربانی شدن دستاورد های زنان در روند گفت و گو های صلح ابراز می کنند.

مزلفه کاکر، باشنده پایتخت، گفت: «ما نگران استیم که دستاورد های هژده سال گذشته زنان از دست نروند."

سودابه ناصری باشندۀ پایتخت گفت: «طالبان و حکومت نباید زنان را قربانی کنند در روزند صلح.»

این نگرانی ها در حالی ابراز می شوند که با امضای توافق صلح میان امریکا و طالبان و آغاز گفتگو ها میان هیات های جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان، زنان نگران از دست رفتن دستاورد های دودهه گذشته استند.

هم‌رسانی کنید