طالبان امروز (دوشنبه، ۱۷ جوزا) در یک خبرنامه میگویند که بر ترجمانان افغان پیشین نیروهای خارجی، حمله نخواهند کرد.
در حالی که هزاران ترجمان و کارمند نیروهای خارجی از وجود تهدیدها در برابر خود شان با بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان، ابراز نگرانی کردهاند، اما طالبان امروز در یک خبرنامه میگویند که این افغانان میتوانند زندهگی عادی شان را بهپیش ببرند و طالبان کاری با آنان، ندارند.
قرار است نیروهای خارجی تا یازدهم ماه سپتمبر سال روان میلادی، افغانستان را ترک کنند.
در خبرنامه آمدهاست: "امارت اسلامی با آنها کار ندارد، بلکه دعوت میدهد که به زندهگی عادی شان برگردند و اگر در رشتۀ تخصص دارند، به کشور خود خدمت کنند. از طرف ما تهدیدی به آنها، متوجه نیست."
خبرنامه میافزاید: "اگر کسی تهدیدی را بهجان خود بهانه میگیرد و برای رفتن به خارج پرونده سازی جعلی میکند، این مشکل خود اوست."
پیش از این، دهها تن از ترجمانان و کارمندان افغان نیروهای نظامی فرانسه در کابل در یک گردهمایی در کابل، گفتند که آنان با تهدیدهای فزاینده روبهرو اند و نیاز است تا حکومت فرانسه به درخواستهای پناهندهگی شان رسیدهگی فوری کند.
این کارمندان نیروهای خارجی با اظهار نگرانی از نزدیک شدن ماه سپتمبر – مهلت خروج تمامی نیروهای خارجی از افغانستان – ابراز کردند که پس از تکمیل شدن خروج کامل نیرو های خارجی، زندهگی آنان با مرگ روبهرو خواهد شد.
برخی از این کارمندان پیشین نیروهای خارجی میگویند که ماندن درافغانستان برایشان مانند کابوس میماند زیرا بهگفتۀ آنان، تهدیدهای پیهم بهعلت کار کردن با نیروهای خارجی، دریافت کردهاند.
در یک گردهمایی دیگر نیز یک گروه از کارمندان افغان نظامیان کانادا در افغانستان با گردهمایی در برابر قنسلگری سفارت کانادا در کابل از حکومت کانادا و سازمان ملل متحد، خواهان پناهندهگی در کشورهای غربی شدند.
این افراد گفتهاند که بارها به مرگ تهدید شدهاند و پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، نمیتوانند در این کشور زندهگی کنند.
هزاران افغان از زمان آمدن نیروهای خارجی در افغانستان پس از سال ۲۰۰۱ به این سو، با این نیروها در بخشهای مختلف کار کردهاند که رقم دقیقی از شمار مجموعی این کارمندان، در دسترس نیست.
بسیاری از ترجمانان و کارمندان افغانی نیروهای خارجی در افغانستان به علت همکاری با این نیروها، از سوی گروههای مختلف مورد تهدید قرار گرفتهاند.
شماری از کشورهای خارجی که در ۲۰ سال گذشته زیر چتر ناتو در افغانستان فعالیت داشتند، برای بسیاری از افغانانی که با آنان کار کرده بودند، ویزههای مهاجرتی را فراهم کردهاند تا از تهدیدها در امان بمانند.