Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

افزایش پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت نزدیک به ۴۰ زندانی گوانتانامو

پس از رهایی یکی از زندانیان گوانتانامو در هفتۀ روان، پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت ۳۹ زندانی باقی مانده در این زندان افزایش یافته‌اند.
 

عبدالطیف ناصر، نخستین زندانی است که پس از روی کار آمدن حکومت جو بایدن در امریکا از گوانتانامو رها می‌شود و به مراکش فرستاده می‌شود.

او به اتهام پیوند با القاعده در افغانستان، بازداشت شده بود.

اکنون وکیلان مدافع برخی از زندانیان باقی مانده در گوانتانامو، جنگ افغانستان را پایان یافته می‌دانند و خواهان رهایی موکلان شان استند.

شبکۀ اسکای نیوز بریتانیا در گزارشی از زندان گوانتانامو، می‌گوید که پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت زندانیان باقی مانده در این زندان، افزایش یافته‌اند.

هفتۀ گذشته، عبدالطیف ناصر، کسی که به اتهام پیوند با القاعده اما بی هیچ محاکمه‌یی ۱۹ سال را در گوانتانامو سپری کرده بود، رها شد.

اکنون وکیل مدافع عبدالهادی العراقی، یک زندانی دیگر گوانتانامو می‌گوید که موکلش باید رها شود.

او بیش از پانزده سال پیش به این اتهام بازداشت شده بود که از فرماندهان القاعده‌است و حمله‌های مرگبار را در افغانستان، سازماندهی می‌کرد.

سوزان هنسلر، وکیل مدافع یکی از زندانیان گوانتانامو نیز می‌گوید: "در این اوضاع، زندان گوانتانامو نباید تنها جا برای جنگ افغانستان باشد. موکل من باید به کشورش فرستاده شود."

رهایی زندانیان گوانتانامو و فرستادنشان به کشورهای خودشان یا کشورهای سومی از برنامه‌های ناتکمیل و ناموفق ادارۀ بارک اوباما، رییس‌جمهور پیشین امریکا به‌شمار می‌رود.

اما یکی از دشواری ها، پیدا کردن جای دیگری برای این زندانیان بوده‌است.

عمر العشماوی، دادستان پیشین گانتانامو می‌گوید: "اگر نیت اصلی امریکا این بود که دادگاه‌های عادلانه و سریع برگزار شوند، این کار که مردم را در قفس بازداشت کنید و کلیدش را دور باندازید از بنیاد، اشتباه بود."

ادارۀ جورج بوش، هدف اصلی‌اش را از ایجاد این زندان، محاکمۀ مصوون متهمان به هراس‌افگنی گفته بود؛ اما با پایان مأموریت نظامی امریکا در افغانستان و با توجه به این که بسیاری از زندانیان در افغانستان بازداشت شده‌اند، خواست‌ها برای رهایی آنان افزایش یافته‌اند.

سوزان هنسلر می افزاید: "این قضیه مربوط به جنگ افغانستان است؛ اما رییس‌جمهور بایدن هفته گذشته گفت که جنگ افغانستان پایان یافته است."

شکنجۀ زندانیان از اتهام‌های اصلی در برابر زندان گوانتانامو بوده‌است و کارکرد دادگاه‌های نظامی آن نیز با انتقاد رو به‌رو بوده‌است.

گروه‌های مدافع حقوق بشر، بازگشایی این زندان را در سال ۲۰۰۱ میلادی از سوی ادارۀ جورج بوش، یک اشتباه تاریخی گفته‌اند.

ساموئل وایت، فرمانده پایگاۀ دریایی گانتانامو می‌گوید: "این تأسیسات از صد سال به این سو وجود داشته‌است. این که همچون یک بازداشتگاه دیده می‌شود، قابل درک است؛ اما این تنها کارکرد این تأسیسات نیست."

حکومت امریکا می‌گوید که این کشور به یافتن راه‌های قانونی برای کاهش شمار زندانیان گوانتانامو و در عین حال امن نگه‌داشتن امریکا می‌کوشد.

کاخ سفید می‌افزاید که برای انتقال آخرین زندانیان گوانتانامو، تمامی گزینه‌ها را بررسی می‌کند.

افزایش پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت نزدیک به ۴۰ زندانی گوانتانامو

وکیلان مدافع برخی از زندانیان باقی مانده در گوانتانامو، جنگ افغانستان را پایان یافته می‌دانند و خواهان رهایی موکلان شان استند.

تصویر بندانگشتی

پس از رهایی یکی از زندانیان گوانتانامو در هفتۀ روان، پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت ۳۹ زندانی باقی مانده در این زندان افزایش یافته‌اند.
 

عبدالطیف ناصر، نخستین زندانی است که پس از روی کار آمدن حکومت جو بایدن در امریکا از گوانتانامو رها می‌شود و به مراکش فرستاده می‌شود.

او به اتهام پیوند با القاعده در افغانستان، بازداشت شده بود.

اکنون وکیلان مدافع برخی از زندانیان باقی مانده در گوانتانامو، جنگ افغانستان را پایان یافته می‌دانند و خواهان رهایی موکلان شان استند.

شبکۀ اسکای نیوز بریتانیا در گزارشی از زندان گوانتانامو، می‌گوید که پرسش‌ها دربارۀ سرنوشت زندانیان باقی مانده در این زندان، افزایش یافته‌اند.

هفتۀ گذشته، عبدالطیف ناصر، کسی که به اتهام پیوند با القاعده اما بی هیچ محاکمه‌یی ۱۹ سال را در گوانتانامو سپری کرده بود، رها شد.

اکنون وکیل مدافع عبدالهادی العراقی، یک زندانی دیگر گوانتانامو می‌گوید که موکلش باید رها شود.

او بیش از پانزده سال پیش به این اتهام بازداشت شده بود که از فرماندهان القاعده‌است و حمله‌های مرگبار را در افغانستان، سازماندهی می‌کرد.

سوزان هنسلر، وکیل مدافع یکی از زندانیان گوانتانامو نیز می‌گوید: "در این اوضاع، زندان گوانتانامو نباید تنها جا برای جنگ افغانستان باشد. موکل من باید به کشورش فرستاده شود."

رهایی زندانیان گوانتانامو و فرستادنشان به کشورهای خودشان یا کشورهای سومی از برنامه‌های ناتکمیل و ناموفق ادارۀ بارک اوباما، رییس‌جمهور پیشین امریکا به‌شمار می‌رود.

اما یکی از دشواری ها، پیدا کردن جای دیگری برای این زندانیان بوده‌است.

عمر العشماوی، دادستان پیشین گانتانامو می‌گوید: "اگر نیت اصلی امریکا این بود که دادگاه‌های عادلانه و سریع برگزار شوند، این کار که مردم را در قفس بازداشت کنید و کلیدش را دور باندازید از بنیاد، اشتباه بود."

ادارۀ جورج بوش، هدف اصلی‌اش را از ایجاد این زندان، محاکمۀ مصوون متهمان به هراس‌افگنی گفته بود؛ اما با پایان مأموریت نظامی امریکا در افغانستان و با توجه به این که بسیاری از زندانیان در افغانستان بازداشت شده‌اند، خواست‌ها برای رهایی آنان افزایش یافته‌اند.

سوزان هنسلر می افزاید: "این قضیه مربوط به جنگ افغانستان است؛ اما رییس‌جمهور بایدن هفته گذشته گفت که جنگ افغانستان پایان یافته است."

شکنجۀ زندانیان از اتهام‌های اصلی در برابر زندان گوانتانامو بوده‌است و کارکرد دادگاه‌های نظامی آن نیز با انتقاد رو به‌رو بوده‌است.

گروه‌های مدافع حقوق بشر، بازگشایی این زندان را در سال ۲۰۰۱ میلادی از سوی ادارۀ جورج بوش، یک اشتباه تاریخی گفته‌اند.

ساموئل وایت، فرمانده پایگاۀ دریایی گانتانامو می‌گوید: "این تأسیسات از صد سال به این سو وجود داشته‌است. این که همچون یک بازداشتگاه دیده می‌شود، قابل درک است؛ اما این تنها کارکرد این تأسیسات نیست."

حکومت امریکا می‌گوید که این کشور به یافتن راه‌های قانونی برای کاهش شمار زندانیان گوانتانامو و در عین حال امن نگه‌داشتن امریکا می‌کوشد.

کاخ سفید می‌افزاید که برای انتقال آخرین زندانیان گوانتانامو، تمامی گزینه‌ها را بررسی می‌کند.

هم‌رسانی کنید