تصمیم وزارت معارف دربارۀ آغاز آزمون‌های مکتب‌ها در سراسر کشور واکنش برانگیز و با انتقادهایی روبه‌رو شده‌است.
شماری از دانش‌آموزان و نیز آموزگاران می‌گویند که امسال هم به‌علت شیوع ویروس کرونا و بسته بودن مکتب‌ها، دانش‌آموزان درس کمی خوانده اند و هرگونه زمینه‌سازی برای ارتقای آنان به صنف‌های بعدی، بر سطح آگاهی و سواد شان اثر بد خواهد گذاشت.
رحیم حفیظ ، یکی از دانش‌آموزان گفت: «این قرنتین‌ها مردم را از درس دور مانده، از کورس‌ها دور مانده و مردم حیران مانده‌اند که چه کنند؛ خصوصاً شاگردان و محصلین.»
بربنیاد تصمیم وزارت معارف، قرار است تا سه روز دیگر آزمون اخر سال دانش‌آموزان مکتب‌ها آغاز شود. و همین‌طور، وزارت تحصیلات عالی هم اعلام کرده‌است که درسهای حضوری در دانشگاه‌ها تا دوهفتۀ دیگر به‌گونۀ تدریجی آغاز می‌شود. مرکزهای آموزشی بدلیل شیوع کرونا از یک ماه بدینسو بسته استند.
احمد عارف، یکی از دانشجویان می‌گوید از این‌که برای دومین سال پیاپی، شیوع ویروس کرونا روند آموزش و پرورش را در کشور صدمه زده، نگران است: «صنف ده و یازده و دوازده، یک پیش‌زمینه‌یی است که آنان راه پیدا کنند به پوهنتون. اگر آنان خوب مطالعه نکنند صنف ده، یازده و دوازده را، در پوهنتون هم اگر بروند، بسیار به مشکل جدی برمی‌خورند.»
وزارت‌های صحت‌عامه و معارف می‌گویند که پس از سپری‌شدن آزمون‌ها، برنامه‌های‌شان را دربارۀ چگونه‌گی فعالیت‌های مکتب‌ها، عملی خواهند ساخت.
میرویس علی‌زی، معاون سخن‌گوی وزارت صحت‌عامه: بیان داشت: «مکاتب به شکل تدریجی آغاز می‌گردد و امتحانات‌شان گرفته می‌شود.»
نجیبه آرین، سخن‌گوی وزارت معارف نیز اظهار داشت: «دروس آنلاین نتیجه بسیار مثبت و مثمر را نمی‌تواند داشته باشد. ما تلاش ما همین است که بتوانیم درسهای حضوری را، براساس شرایط خاص دایر کنیم؛ یعنی‌که یک روز در میان، دو روز در میان، ما دانش‌آموزان را به صنف‌ها بخواهیم و یا این که یک صنف را تقسیم بکنیم به دو یا سه بخش که بالاخره هم بتوانیم عرضه خدمات تعلیمی بکنیم و هم حفظ سلامت آنان را در نظر بگیریم.»
پارسال هم شیوع ویروس کرونا، بر فعالیت‌های مکتب‌ها و دانشگاه‌ها در افغانستان، اثرهای بدی برجا گذاشت و این‌همه، عمل‌کرد نهادهای مسؤول در این راستا را هم زیر پرسش بُرد.
حکمت‌الله شهباز، استاد دانشگاه بیان داشت: «حداقل اگر سه روز هفته را هم، به‌گونه نوبت‌وار، درسهای حضوری تنظیم می‌شدند، دانش‌آموزان برای درسهای خود آماده‌گی می‌داشتند و درس‌های‌شان را در مکتب می‌خواندند؛ اما این اتفاق نافتاد و این یک برخورد عمل‌کرد نادرست در برابر معارف افغانستان بوده است.»
در حال حاضر، در حدود ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار تن در مکتب‌های کشور آموزش می‌بینند؛ در اوضاعی‌که در حدود چهار میلیون کودک در افغانستان، بیشتر به علت جنگ و ناامنی‌ها، از آموزش و پرورش محروم استند و بیم آن می‌رود که خشونت‌های اخیر، بر این شمار بافزایند.