شمار آواره‌گان جنگ در ولایت کندهار در جنوب کشور به حدود سی هزارخانواده افزایش یافته‌است.

بسیاری ازآواره‌گان باشنده‌گان کندهاراند اما شماری از آواره گان جنگ  فراه، بادغیس و هلمند نیز دیده می‌شوند.

برخی از خانواده‌های بیجا شده ادعا دارند  که طالبان مردان شان را کشتند و یا هم با خود بردند اما طالبان  این گفته‌ها را دسیسه و تبلیغات از سوی دستگاه استخباراتی حکومت می دانند.

نبود غذا، آب کافی آشامیدنی، سرپناه و خدمات بهداشتی از مهم ترین مشکلات این خانواده ها‌اند.

حاجی کمپ کندهار گواه حضور گسترده  آواره گان جنگ است.

زنان، مردان و کودکان بیجاشده هرکدم قصه‌هایی از بخش‌های زیر ادارۀ طالبان روایت میکنند. 

بخت بی بی یکی از بیجاشده‌گان است.

بخت بی بی روز دوم عید قربان ، پنج فرزندش را در  حمله‌های طالبان بر حومه‌های شهر کندهار از دست داد و سرپرستی خانواده ۱۸ نفری را دارد.

بخت بی بی، آواره جنگ گفت:«هیچ چیزی ندارم تنها می خواهم که برایم کمک شود.»

بلقیس بیجاشدۀ دیگر  می‌گوید که بیست روز پیش طالبان شب هنگام بر خانه اش هجوم آوردند و پسرش را که کارگر بود پیش چشمانش کشتند و عروسش شکریه را که پیش از این دو بار دیگر نیز بیوه شده بود بیوه ساختند.

او ادعا دارد کهه شکریه بیوه دو فرزندش بزرگش بود که یکی پس از دیگری کشته شده بودند.

بلقیس، آواره جنگ گفت:«من برای شان گفتم که اکنون من بی سرپناه شدم، چی کنم، تنها همین یک پسر برایم مانده بود؛آنان گفتند که عروس ات را به ما نکاح کن، باورکن در نصف شب و پنهان از خانه بیرون شدیم.»

حکومت به این بیجا شده‌گان در یک شبانه روز یک بار غذا میدهد.

به گفتۀ مسولان حاجی کمپ کندهار ریاست صحت عامه  کندهار  به این بیجا دشه گان خدمات بهداشتی فراهم نکرده است.

اما این پزشکان به گونه رضاکارانه به درمان بیماران می پردازند. 

سباوون، پزشک در کندهار گفت:«اینجا صدها زن های حامله حضور دارند و انان هر لحظه احتمال دارد که ولادت کنند، اما خدماتی برای آنان نیست تا آنان را تا شفاخانه برسانیم.»
 
همسر شکریه نگهبان بخشی از بازار ولسوالی سپین بولدک کندهار بود و ماهانه چهار هزار افغانی تنخواه داشت، او ادعا دارد که بیشتر از بیست روز است که طالبان او را برده اند و از سرنوشت او اطلاعی در دست نیست.

شکریه، آواره جنگ گفت:«هفت فرزند دارم، برایم می گویند که پدرم کجاست؟ من پدر شان را از کجا برای شان پیدا کنم.»

نادیه، آواره جنگ گفت:«طالبان هیچ کاری برای  مردم نکرده اند، نه یک پل ساخته اند نه برای به دست آمدن آب آشامیدنی کاری کرده اند، جوانان مان را کشتند و همه زنان جوان بیوه شدند.»

طالبان همه این ادعا‌ها را دسیسه و تبلغات از سوی دستگاه استخبارات حکومت می دانند و آنرا رد می کنند.

ریاست امور مهاجران کندهار شمار بیجا شده گان دراین ولایت را بیست هزار تن می گوید اما بزرگان قوم در این ولایت می‌گویند که این شمار به بیشتر از سی هزار تن میرسد.

از میان هفده ولسوالی کندهار تنها ولسوالی تخته پل به دست نیروهای دولتی است و بخش‌هایی از شهر کندهار نیز به دست طالبان اند.