شماری از سیاستگران و احزاب سیاسی مشکلات کنونی، به ویژه بحران اقتصادی، در کشور را ناشی از فرار اشرف غنی از افغانستان می‌دانند.
آنان می‌گویند که اگر اشرف غنی فرار نمی‌کرد و قدرت به گونه مسالمت آمیز تسلیم داده می‌شد، قوای مسلح افغانستان ازهم نمی‌پاشید، کمک‌های جهانی قطع نمی‌شد و نیز هزاران جوان تحصیل کرده، افغانستان را ترک نمی‌کردند.
همایون جریر، عضو رهبری حزب اسلامی، گفت: «اگر اشرف غنی اقتدار را به صورت مسالمت آمیز به تحریک اسلامی طالبان در نتیجه یک مذاکرات بین الافغانی انتقال می‌داد، همه چیز سرجایش می‌بود و وضعیت امروز به درجه‌ها بهتر.»
به گفته سیاستگران، اگر غنی فرار نمی‌کرد، وضعیت افغانستان به مراتب بهتر می‌بود.
سید اسحاق گیلانی، رهبر نهضت همبستگی ملی افغانستان، گفت: «همین تمام بدبختی که افغانستان امروز به رسمیت شناخته نمی‌شود، کمک‌های جهانی ایستاد است و کمک نمی‌شه، و ملت افغانستان به بی‌سرنوشتی دچار است، این همه را مسوولیتش به غنی و تیم‌اش برمی‌گردد.»
شکریه بارکزی، دیپلومات پیشین، گفت: «با فرار اشرف غنی از افغانستان، قوای مسلح بیش از ۳۵۰ هزار نفری حکومت پیشین ازهم پاشیدند، کمک‌های جهانی قطع شد، هزاران جوان تحصیل کرده افغانستان را ترک کرده و در نهایت کشور به بحران اقتصادی روبه رو شد.»
در همین حال، شماری از باشنده‌گان نیز فرار اشرف غنی را از علت‌های اصلی بحران موجود در کشور می‌دانند. پرویز، یک باشنده کابل، در این باره چنین گفت: «با فرار غنی، تمام مغزها و تحصیلکرده‌های افغانستان فرار کردند. غنی با فرارش تمام راه حل‌های صلح آمیز را از بین برد.»
از سویی هم، نور محمد متوکل، یک عضو کمیسیون فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ کابینه سرپرست نیز می‌گوید که آنان انتظار داشتند تا قدرت به گونه مسالمت آمیز انتقال یابد، اما با فرار غنی همه چیز از هم پاشید.
متوکل می‌گوید که آنان قصد گرفتن قدرت به زور و قصد ازهم پاشیدن قوای مسلح حکومت پیشین را نداشتند. وی افزود: «اشرف غنی با فرارش مشکلات را زیادتر ساخت. ما امیدواریم که جهانیان همراه ما همکاری کنند و امارت اسلامی خواهان روابط نیک با جهان است.»
اکنون، مردم انتظار دارند که نهادهای نظامی و دولتی دوباره فعال شوند و افغانستان از وضعیت کنونی بیرون شوند.