نیلاب، بانویی که یک سال پیش با تمام آرزوها در مکرویان چهار کابل آموزشگاه رانندهگی را برای بانوان ایجاد کرده است، میگوید که پیش از این، ماهانه بیش از سی زن و دختر برای آموزش رانندگی به این آموزشگاه میآمدند، اما پس از تحولات اخیر هیجکس برای آموزش به این مرکز مراجعه نکرده است.
نیلاب میگوید که اکنون از بهر نا روشن بودن آیندهاش میخواهد این آموزشگاه را بسته کند.
نیلاب گفت: «خودم به یک سرنوشت نا مشخص روبرو شدم. نمیدانم اگر بیایم و برای رانندهگی بیرون شویم چی اتفاق خواهد افتاد.»
مژده دختری که چند ماه پیش به این آموزشگاه آمده بود و رانندگی را آموخته است، میگوید که زنان هم میتوانند همانند مردان به فعالیتهای شان ادامه دهند و فرصتها نباید از زنان و دختران گرفته شوند.
وی افزود: «هدف من از این که رانندهگی را یاد گرفتم این بود که بتوانم به پای خود ایستاد شوم، دیگر وابسته به کسی نباشم.»
در همین حال برخی از زنان و دختران میگویند که زنان نیم جامعه را تشکیل میدهند و باید حق کار و آموزش از آنان گرفته نشود.
گیتی که مدتی برای یادگیری رانندهگی به این مرکز آمده بود گفت: «تنها من نی، همه دختران افغان اهداف بلند دارند که باید محتاج به هیچ کس نباشند. به جای اینکه گدایی کنند خوب است که داکتر شوند، مدیر شوند و نان حلال بدست آورند.»
از سویی هم طالبان میگویند که زنان میتوانند با در نظرداشت قوانین اسلامی به کار و تحصل بپردازند.
سعید خوستی، عضو کمیسیون فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ، گفت: «زنان میتوانند در تمام بخشها در چارچوب اسلامی کار کنند.»
این در حالیست که بیش از یک ماه میشود طالبان بر افغانستان حاکمیت دارند، اما تاکنون سرنوشت کار و آموزش زنان روشن نیست.
دیدگاه تان در این باره