صندوق ‌پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد از امارت اسلامی خواسته است که دروازه مکتب‌ها را به روی تمامی دنش‌آموزان دختر در افغانستان باز کند.

عمر عبدی، معاون اجرایی صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل که هفته پیش به کابل آمده بود، می‌گوید که مقام‌های حکومت کنونی در دیدار با او گفته اند که تا دو ماه دیگر نصاب آموزشی مکتب‌ها نهایی می‌شود و به دختران اجازه‌ی آموزش را می‌دهند.

عمر عبدی گفته است: «هفته گذشته به کابل سفر داشتم. با مسولان امارت اسلامی دیدن کردم، در دیدارها، اولین موضوع آموزش دختران بود. آن‌ها وعده سپردند که تمامی مکتب‌ها را به روی دختران باز می‌کنند. حالا در پنج ولایت دروازه مکتب‌ها به روی تمامی دختران دانش آموز باز شده است، اما تلاش می‌کنیم و بر آنان فشار می‌آوریم که در تمامی ولایت‌ها این کار را انجام دهند و حتی یک روز را هم ضایع نکنند.»

عمر عبدی هرچند خوشبینی کرده است که در پنج ولایت دروازه‌ی مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان باز شده است، اما تاکید ورزیده که امارت اسلامی بی‌درنگ اجازه‌ی آموزش را به تمامی دختران بدهد.

در همین ‌حال، برخی از دختران دانش‌آموز نیز می‌گویند که مکتب‌های شان باید بازگشایی شوند.

مریم یکی از دانش‌آموزانی است که نگران وضعیت فعلی آموزش دختران در کشور است و از سرنوشت نامعلوم‌ خود و هم‌قطاران‌اش سخن می‌زند. مریم به طلوع‌نیوز گفت: «تنها مه نیستم که نگران آینده‌ی خود هستم. تمامی همصنفان‌ام به تشویش اند و نمی‌دانند که اجازه رفتن به مکتب به آن‌ها داده می‌شود یا خیر.»

از سویی هم، دیده‌بان حقوق بشر نگران است که محروم کردن دختران از حق آموزش سبب خواهد شد تا ازدواج‌های زیر سن و اجباری بیشتر شود.

هیدربار، مسوول بخش زنان دیده‌بان حقوق بشر در این باره، گفته است: «از وقتی که طالبان دولت را گرفته اند، به‌گونه منظم حقوق دختران را کم کرده اند. یکی از مثال‌ها نرفتن دختران به مکتب است. بچه‌ها می‌توانند به مکتب بروند اما دختران این اجازه را ندارند. یکی از پژوهش‌هایی که در دنیا صورت گرفته نشان می‌دهد که وقتی دختران از مکتب‌ها باز می‌مانند، ازدواج‌های زیر سن در آن کشورها افزایش میابد و حقوق دختران بسیار نقض می‌شود.»

عبدالغفور عتاد، عالم دین در این باره چنین می‌گوید: «مسایلی که فرض است، آموختن آن هم فرض است. امروزه ما به همه چیز ضرورت داریم؛ به داکتر ضرورت داریم که خواهرهای ما بدون تشویش و هراس به شفاخانه‌ها رفته بتوانند تا علاج شوند.»

بر بنیاد آمارهای صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد، در سال ۲۰۰۱ در افغانستان تنها یک میلیون تن به مکتب می‌رفتند و شش هزار مکتب در کشور وجود داشت، در حالی که این رقم در آغاز سال روان میلادی به ده میلیون دانش‌آموز و هجده هزار مکتب می‌رسد.