سازمان عفو بین الملل در یک گزارش تازه از امارت اسلامی خواسته است که وزارت امور زنان و خانههای امن را در افغانستان بازگشایی کند.
با وخیم خواندن اوضاع بشری در افغانستان، این سازمان تاکید کرده است که زنان قربانی خشونت، پس از بسته شدن خانههای امن اکنون در معرض خشونت و حتا خطر مرگ قرار دارند.
اگنس کالامارد، دبیرکل عفو بینالملل در این گزارش گفته است: «زنان و دخترانی که قربانی خشونت جنسیتی شده اند، اکنون در افغانستان به حال خود رها شدهاند، مرکزهای حمایتی و پناهگاههای آنها از بین رفته است، طالبان درهای زندانها را در سرتاسر کشور باز کردند. طالبان به این فکر نکرده اند که مجرمان رها شده که محکوم به خشونت علیه زنان و دختران استند، میتوانند برای این زنان خطر ایجاد کنند.»
در این گزارش همچنان از جامعه جهانی خواسته شده است که بودیجه فوری و درازمدت را برای بازگشایی خانههای امن وعرضه خدمات به زنان قربانی خشونت فراهم کند.
حماسه، فعال مدنی به طلوعنیوز میگوید که از سوی دوستان و نزدیکاناش همواره مورد خشونتهای لفظی، تهدید، و حتا مورد حمله جانی قرار گرفته است. او میافزاید که با بسته شدن مرکزهای حمایتی زنان قربانی خشونت، نتوانسته شکایتاش را ثبت کند.
حماسه در این باره گفت: «من برای دادخواهی حق زنان حتا کودکام را از دست دادم و حالت روحیام نیز خراب است و شوک دیدم و اگر شوهرم کمکام نکند، من یک جسد هستم.»
رویا دادرس، سخنگوی پیشین وزارت زنان در این مورد میگوید: «ما از حکومت تازه میخواهیم که زنان را در ساختار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سهم فعال بدهند تا زنان بتوانند در کنار مردان فعالیت کنند.»
فریبا، فعال حقوق زن گفت: «خواست ما از امارت اسلامی این است که وزارت امور زنان را دو باره باز کند و به زنان حق کار دهد و نگذارد که حقوق شان پامال شود.»
بر بنیاد آمار وزارت امور زنان حکومت پیشین، بیست وهفت مرکز حمایتی یا خانه امن در افغانستان فعالیت داشت که با سقوط نظام پیشین تمامی این مرکزها بسته شده است.
و اما امارت اسلامی میگوید که با رویکار آمدن حکومت تازه، هیچگونه تهدید برای زنان در افغانستان وجود ندارد.
بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی گفت: «اکنون خانهها به زنان امن است و در نظام تازه هیچ تهدید در برابر زنان وجود ندارد، پس دیگر نیاز به خانه امن نیست در افغانستان.»
عاکف مهاجر، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی ازمنکر گفت: «ما در تلاش این استیم که در زیر چتر وزارت امر به معروف و نهی از منکر زمینهی فعالیت زنان و دختران را برابر بسازیم تا آنان هم بتوانند که کار و فعالیت کنند.»
این گزارش عفو بین الملل در مصاحبه با قربانیان خشونت، کارکنان خانههای امن، وکلا و سایر افراد در ولایتهای بادغیس، بامیان، دایکندی، هرات، کابل، کندز، ننگرهار، پکتیکا، سرپل و تخار انجام شده است.