Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

فراز و فرودهای گفت‌وگوهای صلح افغانستان

مجله نیویورکر در یک گزارشی زیر نام «تاریخ پنهان شکست امریکا درافغانستان» علت‌های شکست مذاکرات صلح و سقوط دولت پیشین افغانستان را به بررسی گرفته است.

در بخشی از گزارش این مجله به نقل از مقام‌های امریکایی نوشته است که زلمی خلیلزاد، فرستاده پیشین امریکا برای صلح افغانستان، مایل به توافقی بود که در نتیجه آن همه چیز را به طالبان می‌داد.

در بخشی این گزارش آمده است که پیش از سقوط حکومت پیشین، غنی از جوبایدن خواهان کمک‌های نظامی برای مقابله با طالبان شده بود، اما بایدن در برابر خواست او پاسخ مبهم داده بود.

در این گزارش فراز و فرودهای بیش از یک دهه روند صلح افغانستان به بررسی گرفته شده است و گفته شده است که روند صلح افغانستان در واقع در سال  ۲۰۱۰ از سوی امریکا با طالبان آغاز شد، اما به علت اختلاف‌ها با شکست رو به رو شد.

اما نیویورکر می‌نویسد که این روند در سال ۲۰۱۸ با به قدرت رسیدن دانلد ترمپ و گماشتن زلمی خلیل زاد به حیث فرستاده ویژه واشنگتن برای صلح افغانستان، فصل تازه‌یی به خود گرفت.

در گزارش آمده است: «یکی از منابع در گزارش نیویورکر می‌گوید که دانلد ترمپ از خلیل‌زاد پرسید آیا می‌تواند به طالبان چیزی برای همکاری به آن‌ها بدهید.»

خلیلزاد پرسید: «در باره چه چیزی حرف می‌زنید آقای رییس.»

ترمپ: «مثل پول؟»

خلیلزاد پاسخ داد: نه. «آنان در فهرست سیاه هراس افگنی قرار دارند. ما نمی‌توانیم به آن‌ها پول بدهیم.»

این منبع امریکایی افزوده است که خلیلزاد از ترمپ خواهان توافقی بود که در نتیجه آن همه چیز به طالبان داده می‌شد.

در گزارش این مجله آمده است: «اندرو وال، یک فرمانده نیروی دریایی، این را به یاد می‌آورد که خلیلزاد به گونه روشن  خواهان یک معامله‌یی بود و به نظر می‌رسید مایل است تقریباً همه چیز را به طالبان بدهد. مشخص نبود که آیا ما کدام خط قرمز واقعی داریم یا خیر.»

در ادامه گزارش آمده است که ترمپ اشرف غنی را «کلاهبردار» می‌دانست و به خلیلزاد گفته بود که وقت خود را با غنی تلف نکند.

در بخشی از این گزارش به دیدار محمد اشرف غنی رییس جمهور فراری افغانستان، با جوبایدن رییس جمهور ایالات متحده، نیز اشاره شده است. به گزارش این مجله، غنی از بایدن خواهان کمک‌های نظامی برای مقابله با طالبان شده بود، اما بایدن در برابر خواست او پاسخ مبهم داد.

در گزارش آمده است: «غنی درخواست کمک نظامی ویژه کرد و پرسید: آیا ایالات متحده می‌تواند چرخبال‌های بیشتری به افغانستان فراهم سازد؟ آیا هم پیمانان امریکایی به پشتیبانی لوژستیکی از ارتش افغانستان ادامه خواهند داد؟ اما به گفته مقام‌های افغان حاضر در آن نشست، پاسخ‌های بایدن مبهم بود.»

در گزارش از زبان منابع گونه‌گون آشفته‌گی اوضاع افغانستان به دنبال بی‌میلی طالبان برای ادامه مذاکره با هیأت جمهوریت بازگو شده است و گفته شده است که سقوط کابل و فرار اشرف غنی حتا دور از انتظار حلقه نزدیک به ارگ بود.

در بخشی از گزارش در این باره آمده است که حمدالله محب به روز چهارده‌هم ماه اگست، یک روز پیش از سقوط کابل، به یک مقام کاخ سفید تماس می‌گیرد و از او می‌خواهد که در صورت شکست مذاکرات صلح، او و محمد اشرف غنی  در روند تخلیه گنجانیده شوند. اما به نوشته این مجله، پاسخ روشنی دریافت نمی‌کند. منبع می‌افزاید که محب با استفاده از ارتباطات‌اش در امارات و آسیای میانه، زمینه فرار اشرف غنی و همسر او را در چهار چرخبال ویژه کاخ ریاست جمهوری فراهم می‌سازد.

فراز و فرودهای گفت‌وگوهای صلح افغانستان

د افغانستان تېر دولت د سقوط کېدو په تړاو د نیویورکر مجلې په ۲۳ مخونو کې رپوټ لیکلی او خپور کړی دی.

تصویر بندانگشتی

مجله نیویورکر در یک گزارشی زیر نام «تاریخ پنهان شکست امریکا درافغانستان» علت‌های شکست مذاکرات صلح و سقوط دولت پیشین افغانستان را به بررسی گرفته است.

در بخشی از گزارش این مجله به نقل از مقام‌های امریکایی نوشته است که زلمی خلیلزاد، فرستاده پیشین امریکا برای صلح افغانستان، مایل به توافقی بود که در نتیجه آن همه چیز را به طالبان می‌داد.

در بخشی این گزارش آمده است که پیش از سقوط حکومت پیشین، غنی از جوبایدن خواهان کمک‌های نظامی برای مقابله با طالبان شده بود، اما بایدن در برابر خواست او پاسخ مبهم داده بود.

در این گزارش فراز و فرودهای بیش از یک دهه روند صلح افغانستان به بررسی گرفته شده است و گفته شده است که روند صلح افغانستان در واقع در سال  ۲۰۱۰ از سوی امریکا با طالبان آغاز شد، اما به علت اختلاف‌ها با شکست رو به رو شد.

اما نیویورکر می‌نویسد که این روند در سال ۲۰۱۸ با به قدرت رسیدن دانلد ترمپ و گماشتن زلمی خلیل زاد به حیث فرستاده ویژه واشنگتن برای صلح افغانستان، فصل تازه‌یی به خود گرفت.

در گزارش آمده است: «یکی از منابع در گزارش نیویورکر می‌گوید که دانلد ترمپ از خلیل‌زاد پرسید آیا می‌تواند به طالبان چیزی برای همکاری به آن‌ها بدهید.»

خلیلزاد پرسید: «در باره چه چیزی حرف می‌زنید آقای رییس.»

ترمپ: «مثل پول؟»

خلیلزاد پاسخ داد: نه. «آنان در فهرست سیاه هراس افگنی قرار دارند. ما نمی‌توانیم به آن‌ها پول بدهیم.»

این منبع امریکایی افزوده است که خلیلزاد از ترمپ خواهان توافقی بود که در نتیجه آن همه چیز به طالبان داده می‌شد.

در گزارش این مجله آمده است: «اندرو وال، یک فرمانده نیروی دریایی، این را به یاد می‌آورد که خلیلزاد به گونه روشن  خواهان یک معامله‌یی بود و به نظر می‌رسید مایل است تقریباً همه چیز را به طالبان بدهد. مشخص نبود که آیا ما کدام خط قرمز واقعی داریم یا خیر.»

در ادامه گزارش آمده است که ترمپ اشرف غنی را «کلاهبردار» می‌دانست و به خلیلزاد گفته بود که وقت خود را با غنی تلف نکند.

در بخشی از این گزارش به دیدار محمد اشرف غنی رییس جمهور فراری افغانستان، با جوبایدن رییس جمهور ایالات متحده، نیز اشاره شده است. به گزارش این مجله، غنی از بایدن خواهان کمک‌های نظامی برای مقابله با طالبان شده بود، اما بایدن در برابر خواست او پاسخ مبهم داد.

در گزارش آمده است: «غنی درخواست کمک نظامی ویژه کرد و پرسید: آیا ایالات متحده می‌تواند چرخبال‌های بیشتری به افغانستان فراهم سازد؟ آیا هم پیمانان امریکایی به پشتیبانی لوژستیکی از ارتش افغانستان ادامه خواهند داد؟ اما به گفته مقام‌های افغان حاضر در آن نشست، پاسخ‌های بایدن مبهم بود.»

در گزارش از زبان منابع گونه‌گون آشفته‌گی اوضاع افغانستان به دنبال بی‌میلی طالبان برای ادامه مذاکره با هیأت جمهوریت بازگو شده است و گفته شده است که سقوط کابل و فرار اشرف غنی حتا دور از انتظار حلقه نزدیک به ارگ بود.

در بخشی از گزارش در این باره آمده است که حمدالله محب به روز چهارده‌هم ماه اگست، یک روز پیش از سقوط کابل، به یک مقام کاخ سفید تماس می‌گیرد و از او می‌خواهد که در صورت شکست مذاکرات صلح، او و محمد اشرف غنی  در روند تخلیه گنجانیده شوند. اما به نوشته این مجله، پاسخ روشنی دریافت نمی‌کند. منبع می‌افزاید که محب با استفاده از ارتباطات‌اش در امارات و آسیای میانه، زمینه فرار اشرف غنی و همسر او را در چهار چرخبال ویژه کاخ ریاست جمهوری فراهم می‌سازد.

هم‌رسانی کنید

دیدگاه تان در این باره