شماری از شهروندان کشور از چگونگی روند توزیع کمک های بشری در کشور شکایت دارند.

آنان می گویند که کمک های جهانی به خانواده های نادار به گونه عادلانه توزیع نمی شوند.

برخی از این شهروندان احتمال دستبرد و فساد را در کمک های جهانی دور از احتمال نمی دانند.

غلام نبی، باشنده کابل، گفت:  «کمک‌ها باید قسمی باشد که به مردم مستحق برسد، اما به افراد که نیازمند استند، نمی‌رسد.»

عبدالمطلب، باشنده کابل، می گوید: «از همسایه‌های ما سوال کنید، تاحال هیچ چیزی به ما از سوی کسی داده نشده است.»

در همین حال برنامه جهانی غذا می گوید که در سال ۲۰۲۱ میلادی به پانزده میلیون تن در افغانستان کمک های نقدی و غیر نقدی کرده است و نیز قرار است در سال روان میلادی هم به بیست و سه میلیون تن کمک نماید.

وحید الله امانی، سخنگوی برنامه جهانی غذا، گفت: «باید ارزیابی ها صورت بگیرد تا ما بتوانیم که به کسانی که مستحق استند، رسیده‌گی کنیم. وقتی مستحقین تشخیص شدند، کمک‌ها ارسال می‌شود.»

اما کمک های انسان دوستانه به افغانستان تا چه پیمانه سودمند بوده اند؟

مزمل شینواری، آگاه مسایل اقتصادی، گفت: «حکومت فعلی افغانستان باید این موضوع را جدی در نظر بگیرد و نظارت عمومی داشته باشد که آیا حق به حقدار می‌رسد یانه.»

اما وزارت مهاجران از توزیع عادلانه کمک های بشری به نیازمندان اطمینان می دهد. این وزارت وجود فساد را در روند توزیع کمک ها به مردم رد می کند.

عبدالمطلب حقانی، سخنگوی وزارت مهاجران، گفت: «در بسیار جاها، مشوره دادیم که باید به افراد مستحق کمک برسد.»

آمار های جهانی نشان می دهند که نودو هشت درصد جمعیت افغانستان با کمبود مواد غذایی روبرو استند. اما نرسیدن کمک های بسنده بشری به افغانستان مردم را سخت نگران ساخته است.