پروانه ابراهیم خیل، تمنا زریاب پریانی، زهرا محمدی و مرسل عیار، چهار تنی که در نزدیک به چهارهفته گذشته به گونه جداگانه در کابل بازداشت شده بودند سرانجام آزاد شده اند.

اما برخی از نزدیکان و هم رزمان این چهار بانوی معترض ادعا دارند که رها شده گان به علت زیر فشار قرار گرفتن حاضر نیستند که جزییات بازداشت شدن شان را رسانه یی نمایند.

نازدانه، عضو زنان جنبش عدالت خواه، گفت:«این یک خبر خوش بود که پس از هفته ها خبر شدیم که دختران که در بند طالبان بودند رها شده اند و این بانوان را امید وار می سازد که طالبان به تعهد شان نسبت به زنان عمل می کنند.»

و اما زرفشان از بسته گان یکی از بانوان معترض رها شده، می گوید:«رهایی این همکاران مان در حالی انجام می شود که طالبان بارها از بازداشت آنان انکار کرده بودند؛ این وضعیت را تا چی وقت تحمل کنیم بس است و باید به این اوضاع پایان دهند.»

رهایی این بانوان پس از خواست های مکرر داخلی و جهانی با استقبال سازمان ملل متحد رو به رو شده است.

بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان در این باره گفت:«زنان افغانستان پیشینه درازی در مبارزه برای حقوق خود دارند و در بسیاری حالت ها با موانع باور نکردنی رویا رویی می کنند. مسوولیت دفاع از حقوق زنان نمی تواند تنها بر دوش زنان افغانستان باشد. این مسوولیت جهانی همه ما است.»

 اما امارت اسلامی در پاسخ به این ادعا می گوید که برسی ها برای حقیقت یابی این موضوع تاکنون نهایی نشده اند.

بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی، گفت:«این موضوع به ما نرسیده و ما نمی توانیم در باره آن چیزی بگوییم چون در تلاش معلومات هستیم و نمی توانیم تایید کنیم.»

از سوی دیگر  شماری از زنان ادعا دارند که شب گذشته مدینه دروازی و مرجان دو بانوی معترض دیگر نیز از سوی نیروهای امنیتی در پایتخت بازداشت شدند و به جای نا معلومی برده شده اند.

نویده خراسانی، فعال عرصه حقوق زنان، گفت:«مدینه و مرجان شب گذشته بازداشت شدند و به جای نا معلومی برده شدند و مدینه با دو کودک اش بازداشت شدند و این جای نگرانی است ما نمی دانیم که این دختران تا چه زمانی در بند طالبان باقی خواهند ماند.»

اما نهادهای امنیتی تاکنون به گونه رسمی در این باره چیزی نگفته اند.