بحران‌های بشری و اقتصادی در افغانستان، زنده گی جوگی‌ها را نیز با چالش‌های فراوان رو به رو ساخته اند. شماری از خانواده های جوگی در کابل می گویند که از ابتدایی ترین حقوق و سهولت های زنده گی بهره مند نیستند.

این شهروندان کشور می گویند که نه خانه دارند نه وضعیت اقتصادی درست و نه هم در میان اقوام دیگر حرمت می شوند. 

عبدالوهاب می گوید نزدیک به  ۲۴ سال می شود که در منطقه سرسبزی شهر کابل زنده گی می کند. او که سرپرست یک خانواده هفت نفری است از بی مهری های حکومت می نالد.

عبدالوهاب، جوگی، گفت: «سه الی چهار دوره در افغانستان پادشاهی صورت گرفت ولی برای ما کسی سرپناه نداد. ما یک زنده گی بسیار خرابی داریم. در این کشور کسی نه برای ما سرپناه و نه زمینی داده است.»

محمد صابر، یکی دیگر از جوگی ها می گوید که در حکومت پیشین در شهرداری کابل کار میکرد اما اکنون از وظیفه اش برکنار شده است.

محمد صابر، جوگی، می گوید: «من اینجا وکیل گذر تعیین شده ام، این کارت و تاپه من است. تمام اسناد های من قانونی استند از اول من این وظیفه را بنام قوم جوگی شروع کرده ام. من در دولت سابق فعالیت داشتم ولی با آمدن امارت اسلامی من را حذف کردند.»

در همین حال شهرداری کابل می گوید که علت بر کناری نماینده این بی جا شده گان  نداشتن معیارهای نماینده گی بوده است.
 
نعمت الله بارکزی، آمر نشرات شهرداری کابل، گفت: «فردی را که شما نام می برید متاسفانه از دو معیار فاقد است و نمی تواند وکیل گذر شود به گونه مشخص این فرد در ناحیه مربوطه کدام جایدادی مشخصی ندارد که این خود یکی از معیار های مهم وکیل شدن است و تحصیلات اش هم زیر لیسانس است.»

با این هم حکومت سرپرست امارت اسلامی می گوید که برای رسیده گی به چالش های خانواده های نادار تلاش می کند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، گفت:«ما از این موضوع آگاهی داریم که در شهر کابل بعضی از مهاجران در شرایط نادرستی بسرمی برند که از این جمله همین مهاجران که در اطراف کابل هستند و یا در تپه ها زنده گی می کنند وضعیت نامناسب دارند و به آنان رسیده صورت خواهد گرفت.»

شمار دقیقی جوگی ها که از چندین دهه به این سو در افغانستان به ویژه در ولایت های شمالی زنده گی می کنند در دست نیست.

کودکان این قوم از رفتن به مکتب محروم اند و به علت این که برای شان به آسانی شناسنامه داده نمی شود حتا بیگانه خطاب می شوند.