Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

پخش نوار تصویری شماری از زنان ناپدید شده و واکنش‌ها به آن

پس از ناپید شدن حدود سی تن از بانوان از یک خانه امن در کابل، حالا وزارت امور داخله یک نوار تصویری شماری از این بانوان را پخش کرده است.

برخی از بازداشت شده‌گان در این نوار اعتراف می‌کنند که از سوی برخی از زنان در بیرون از کشور برای برپایی اعتراض‌ها در برابرحکومت کنونی افغانستان ترغیب می‌شدند.

زنان معترض در این ویدیو می‌گویند که: «نیلوفر ایوبی، میترا مهران، عطیه مهربان، هدا خموش  و زهرا موسوی از جمله بانوانی هستند که در خارج هستند و برای ما می‌گفتند که ما باید علیه حکومت امارت اسلامی اعتراض کنیم.»

زنان معترض در بخش دیگر می‌گویند: «روز چهار شنبه به نام رحمان به ما زنگ امد و یک کد را می‌خواستند و توسط او کدی که به ما عطیه و میترا می‌گفتند، می‌گفتیم به رحمان ما را انتقال دادند در خانه امن.»

اما بانوان متهم با تلاش‌های مکرر ما حاضر نشدن که در این باره ابراز نظر کنند.

عاقل عزام، سخنگوی وزارت امور داخله در این باره چنین می‌گوید: «بانوان معترضی که بر خلاف امارت اسلامی شعار داده بودند، از طرف نیروهای امارت اسلامی چندی پیش بازداشت شده‌اند. این‌ها در سخنان شان اعتراف کردند که از خارج کمک دریافت می‌کردند و از کارهای شان فعلا پشیمان هستند. و فعلا هم هیچ تهدید به زندگی شان متوجه نیست.»

پخش اعتراف‌های این بانوان بازداشت شده با واکنش‌های گسترده روبرو شده است.

سمیرا حمیدی، مسوول بخش افغانستان در سازمان عفو بین‌الملل گفته است: «آن زنانی که زنان معترض از آنان نام می‌برند، مسوول پاسخگویی به همه افغانان به ویژه فعالان حقوق زنان استند. امیدوارم شما به اشتباه تان پی برده باشید. شما زنده‌گی زنان را به خطر انداختید. شما راهبرد پشتیبانی، برنامه امنیت، و حتی برنامه تخیله را ندارید. زنان بازداشت شده کجا اند؟ اگر طالبان تا اکنون آنان را رها نکرده‌اند، بی‌درنگ آنان را آزاد سازند. ما ضمانت‌های قوی از سوی یونما نیاز داریم.»

مونسه مبارز، عضو جنبش اصلی زنان مقتدر گفت: «ویدیوی اعتراف بانوان بازداشت شده به چند دلیل قابل قبول و قابل تایید نیست. اولاً اینکه این اعتراف‌ها تحت اجبار و اکراه و فشار صورت گرفته است. افراد به مرز مرگ و زندگی قرار داده شده است. در این شکی نیست که انسان‌ها برای زنده ماندن و زندگی کردن و نفس کشیدن تقلا می‌کنند.»

شبانه شبدیز، عضو جنبش اصلی زنان مقتدر گفت: «شخصاً گروپ ما با هیچ یک از آن‌ها به تماس نیستیم و در گروه ما اضافه نیستند. برای ما کدام نظر و مشوره‌یی هم ندادند.»

پیش از این بازداشت چهار بانوی معترض دیگر از سوی نهادهای امنیتی با انتقادهای گسترده روبرو شد، اما سرانجام آنان از بند رها شدند.

پخش نوار تصویری شماری از زنان ناپدید شده و واکنش‌ها به آن

بیست و نه زن معترض درست ده روز پیش از یک خانه امن در کابل ناپدید شدند و حالا وزارت امور داخله یک نوار تصویری شماری از این بانوان را همه‌گانی ساخته است.

تصویر بندانگشتی

پس از ناپید شدن حدود سی تن از بانوان از یک خانه امن در کابل، حالا وزارت امور داخله یک نوار تصویری شماری از این بانوان را پخش کرده است.

برخی از بازداشت شده‌گان در این نوار اعتراف می‌کنند که از سوی برخی از زنان در بیرون از کشور برای برپایی اعتراض‌ها در برابرحکومت کنونی افغانستان ترغیب می‌شدند.

زنان معترض در این ویدیو می‌گویند که: «نیلوفر ایوبی، میترا مهران، عطیه مهربان، هدا خموش  و زهرا موسوی از جمله بانوانی هستند که در خارج هستند و برای ما می‌گفتند که ما باید علیه حکومت امارت اسلامی اعتراض کنیم.»

زنان معترض در بخش دیگر می‌گویند: «روز چهار شنبه به نام رحمان به ما زنگ امد و یک کد را می‌خواستند و توسط او کدی که به ما عطیه و میترا می‌گفتند، می‌گفتیم به رحمان ما را انتقال دادند در خانه امن.»

اما بانوان متهم با تلاش‌های مکرر ما حاضر نشدن که در این باره ابراز نظر کنند.

عاقل عزام، سخنگوی وزارت امور داخله در این باره چنین می‌گوید: «بانوان معترضی که بر خلاف امارت اسلامی شعار داده بودند، از طرف نیروهای امارت اسلامی چندی پیش بازداشت شده‌اند. این‌ها در سخنان شان اعتراف کردند که از خارج کمک دریافت می‌کردند و از کارهای شان فعلا پشیمان هستند. و فعلا هم هیچ تهدید به زندگی شان متوجه نیست.»

پخش اعتراف‌های این بانوان بازداشت شده با واکنش‌های گسترده روبرو شده است.

سمیرا حمیدی، مسوول بخش افغانستان در سازمان عفو بین‌الملل گفته است: «آن زنانی که زنان معترض از آنان نام می‌برند، مسوول پاسخگویی به همه افغانان به ویژه فعالان حقوق زنان استند. امیدوارم شما به اشتباه تان پی برده باشید. شما زنده‌گی زنان را به خطر انداختید. شما راهبرد پشتیبانی، برنامه امنیت، و حتی برنامه تخیله را ندارید. زنان بازداشت شده کجا اند؟ اگر طالبان تا اکنون آنان را رها نکرده‌اند، بی‌درنگ آنان را آزاد سازند. ما ضمانت‌های قوی از سوی یونما نیاز داریم.»

مونسه مبارز، عضو جنبش اصلی زنان مقتدر گفت: «ویدیوی اعتراف بانوان بازداشت شده به چند دلیل قابل قبول و قابل تایید نیست. اولاً اینکه این اعتراف‌ها تحت اجبار و اکراه و فشار صورت گرفته است. افراد به مرز مرگ و زندگی قرار داده شده است. در این شکی نیست که انسان‌ها برای زنده ماندن و زندگی کردن و نفس کشیدن تقلا می‌کنند.»

شبانه شبدیز، عضو جنبش اصلی زنان مقتدر گفت: «شخصاً گروپ ما با هیچ یک از آن‌ها به تماس نیستیم و در گروه ما اضافه نیستند. برای ما کدام نظر و مشوره‌یی هم ندادند.»

پیش از این بازداشت چهار بانوی معترض دیگر از سوی نهادهای امنیتی با انتقادهای گسترده روبرو شد، اما سرانجام آنان از بند رها شدند.

هم‌رسانی کنید

دیدگاه تان در این باره