توافق نامه دوحه دو سال پیش در همین روز «دهم ماه حوت» در دوره ریاست جمهوری دانلد ترمپ رییس جمهور پیشین امریکا از سوی زلمی خلیل زاد فرستاده پیشین ایالات متحده برای صلح افغانستان و ملا عبدالغنی برادر معاون پیشین دفتر سیاسی طالبان در قطر به امضا رسید.

رویدادی که زنگ خروج نیروهای خارجی را از افغانستان به صدا در آورد و سر انجام ریشه های نظام جمهوریت را خشکاند.

به باور برخی از آگاهان امضای این توافقنامه زمینه روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی را در افغانستان هموار ساخت.

شکریه بارکزی، دیپلومات پیشین، گفت: «موافقت‌نامه دوحه و تاریخ آن همچنانی که برای مردم افغانستان یک تاریخ دردناک است، برای طالبان یک تاریخی است که می‌توانند از همان تاریخ پیروزی خود را حساب کنند.»

در همین حال سهیل شاهین رییس دفتر سیاسی امارت اسلامی در قطر، در توییتی، عدم به رسمیت شناختن حکومت سرپرست امارت اسلامی و بیرون نساختن نام های رهبران امارت اسلامی را از فهرست سیاه از سوی ایالات متحده، خلاف تعهدات این توافقنامه می داند.

از سوی هم انس حقانی عضو ارشد امارت اسلامی امضای این توافقنامه را زمینه ساز پایان جنگ در افغانستان گفته است.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، می گوید: « کلیات این موافقت‌نامه عملی شده است و بعضی از بخش‌های آن تا کنون عملی نشده است، مانند کشیدن اسامی بزرگان امارت اسلامی از لیست سیاه و به همین شکل ایجاد روابط و همکاری با نظام اسلامی که ایجاد شد، با این نظام تاکنون عملی نشده است، چشم به راه استیم که اینها هم عملی شوند.»

خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان، آغاز مذاکرات میان افغانان، آتش بس دایمی و کار گرفته نشدن خاک افغانستان در برابر ایالات متحده و متحدانش از بخش های اصلی این توا فق نامه استند.

بخش های اصلی توافقنامه دوحه:«تضمین عدم کارگیری از خاک افغانستان از سوی افراد و گروه های هراس افگن جهانی در برابر  ایالات متحده امریکا و متحدانش، جدول زمانی برای خروج نیروهای امریکایی و ایتلاف بین المللی از افغانستان،توافق سیاسی که در نتیجه گفت وگو و مذاکرات رو در رو میان هیات مذاکره کننده همه شمول جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان بدست می آید و آتش بس جامع و دایمی.»

زلمی خلیلزاد، فرستاده پیشین ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان، گفت: «این همه شان به یکدیگر ربط دارند و من گفته‌ام که روی هیچ چیزی موافقه نمی‌شود تا بالای تمام چیز موافقت صورت نگیرد.»

با این هم پس از امضای این توافقنامه آتش بس دایمی که یک بخش مهم آن بود برقرار نشد و گفت وگو های میان افغانان نیز به ناکامی انجامید.

اما پیامد های این توافقنامه برای افغانستان چه بودند؟

سید اسحاق گیلانی، رهبر نهضت همبستگی ملی افغانستان، می گوید: «امریکایی‌ها کوشش می‌کردند که به یک نحوی از شر افغانستان خود را رهایی بخشند، ولی هیچ وقت نه سر ملت افغانستان و نه سر حیثیت افغانستان فکر کردند، از همین خاطر است که بدون از بدبختی برای ما چیزی را به ارمغان نیاورد.»

با این هم امارت اسلامی در اعلامیه یی به مناسبت فرارسیدن دومین سالگرد امضای توافق نامه دوحه میان امارت اسلامی و ایالات متحده امریکا میگوید که اکنون افغانستان به هیچ کشوری تهدید نیست و خواهان برقراری روابط خوب با افغانستان شده است.