سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی یک سال پر رویداد برای افغانستان بود.

در این سال نیروهای خارجی پس از دو دهه افغانستان را ترک کردند، روند صلح افغانستان به شکست انجامید، نظام جمهوریت با تمام ساز و برگ اش فروپاشید و امارت اسلامی دوباره روی کار آمد.

اشرف غنی رییس جمهور پیشین افغانستان در نخستین روز سال ۱۴۰۰ نهالی را به هدف رسیدن به صلح در کاخ ریاست جمهوری افغانستان غرس کرد اما پیش از آن که این نهال قد بکشد غنی ارگ را ترک کرد.

یازدهم سرطان سال ۱۴۰۰ با خروج نیروهای امریکایی از پایگاه نظامی بگرام، خروج نیروهای خارجی قطعی به نظر میرسید و از همین رو روند صلح افغانستان نیز شتاب بیشتر پیدا کرد.

 ایجاد حکومت مشارکتی در افغانستان با کنار رفتن اشرف غنی از قدرت هدف اصلی رای زنی های خلیلزاد با رهبران حکومت‌ها و سیاست گران در کابل و پایتخت‌های منطقه بود اما این طرح با انتقاد تند اشرف غنی رو به رو شد و آقای غنی یگانه راه انتقال قدرت را برگزاری انتخابات و یا حداقل برگزاری لویه جرگه می‌دانست.

تلاش‌های کمیته رهبری شورای عالی مصالحه ملی هم با حضور چهره‌های اثرگذار سیاسی کار را به جای نرساند.

برخی از سیاست گران کناره گیری اشرف غنی را راه حل بحران می‌دانستند اما این خواست‌ها همواره با مخالفت تند ارگ رو به رو شدند.

حمد الله محب، مشاور امنیت ملی اشرف غنی می گوید که حتا در روز سقوط کابل بیست و چهارم ماه اسد قرار بود هیاتی از جمهوریت به شمول او برای رای‌زنی در باره انتقال صلح‌آمیز قدرت به دوحه برود.

حامد کرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان در یک مصاحبه ویژه با طلوع‌نیوز گفت: «قرار بود که همان روز پیشین یا شام اش برویم....»

اما با شدت گرفتن نبردها و افتادن ولایت‌ها یکی پی دیگر به دست نیروهای امارت اسلامی کابل نیز در بیست و چهارم اسد سقوط کرد و اشرف غنی و حلقه نزدیک‌اش کابل را ترک کردند و با این کار تلاش‌های سیزده ساله برای موفقیت روند صلح افغانستان با شکست روبرو شدند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی گفت: «۱۲ بجه شب آنها آخرین پرواز خود را از همین میدان بالا کردند و رفتند.»

پس از سقوط دولت پیشین هزاران تن از شهروندان کشور به سوی میدان هوایی کابل برای بیرون شدن از کشور شتفافتند و این رویداد در سرخط رسانه های بزرگ جهان قرار گرفت.

سر انجام در نهم سنبله ۱۴۰۰ نیروهای خارجی پس از دوهه به حضور شان در افغانستان پایان دادند و هرج و مرج در میدان هوایی کابل نیز پایان یافت.

رییس آی اس آی پاکستان نخستین مقام خارجی بود که پس از روی کار آمدن امارت اسلامی از کابل دیدن کرد.

آرام آرام نهاد های دولتی به گونه نسبی دوباره فعال شدند و در شانزدهم سنبله امارت اسلامی کابینه سرپرست خود را اعلام کرد.

اما اکنون که بیش از هفت ماه از روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی در افغانستان میگذرد تا اکنون هیچ کشوری این حکومت سرپرست امارت اسلامی را به رسمیت نشناخته است و هنوز هم مشکلات فراوانی بر سر راه افغانستان قرار دارند.