برخی از دانش‌آموزان دختر می‌گویند که بسته ماندن مکتب‌‌های دخترانه بالاتر از صنف ششم اثرهای منفی بر روان شان گذاشته است.

آنان می‌افزایند که برای شنیدن خبر‌های خوش از بهر باز شدن مکتب‌های دخترانه در کشور لحظه شماری می‌کنند.

این در حالی‌ست که بیش از هشت ماه از بسته ماندن مکتب‌ها به روی دختران دانش آموز بالاتر از صنف ششم می‌گذرد.

سعیده دانش‌آموز صنف ده هم مکتب است. او می‌خواهد در آینده یک پزشک شود و به کشور خدمت کند اما می گوید که بدور ماندن اش از آموزش شاید او را به این هدف اش نرساند.

سعیده، دانش آموز، گفت:«بسیار زیاد متاثر شدیم از این که مکتب‌ها شروع نشد. آموزش حق هر دختر است.»

ستایش، دانش آموز، می گوید:«واقعاً نمی‌دانیم که ما چه قسم مکتب برویم تا بتوانیم آینده خودرا بسازیم.»

در این میان برخی از روان پزشکان می‌گویند که به دور ماندن افراد به ویژه دانش آموزان از خواست های شان منجر به افسرده گی در میان آنان می شود.

جمشید رسا، روان‌ پزشک، گفت:«وقتی یک کسی یک چیزی را دوست دارد و ما مانع آن می‌شویم معلوم دار است که ضربات روانی به آن شخص وارد می‌شود و از جمله چیزی که بسیار مهم است، ایجاد افسرده‌گی در این حالت بوجود می‌آید. دختران که درس و مکتب را دوست دارند و شما مانع درس‌شان میشوید، معلوم دار است که ضربه بسیار شدید وارد میشود.»  

شماری از جامعه شناسان نیز می‌گویند که گرفتن حق تعلیم از دختران می تواند سبب ازدواج های اجباری و زیر سن در جامعه شود.

بهاالدین بقایی، جامعه شناس، گفت:«نرفتن دختران به مکاتب لیسه و متوسطه سبب افزایش ازدواج‌های اجباری می‌شود.»

پس از آنکه دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم نتوانستند در سال جاری آموزشی به مکتب ها بروند این مساله با واکنش های داخلی و خارجی رو به رو رو شد.

پیش از این برخی از عالمان دین نیز گفته اند که ممنوعیت دختران دانش آموز از رفتن به مکتب هیچ گونه جواز شرعی ندارد.