وزارت اقتصاد میگوید که از بهر نظارت از کمکهای بشری در کشور یک کمیته نظارتی را در کابل و ولایتهای دیگر کشور ایجاد کرده است. به گفته این وزارت، هدف از ایجاد این کمیته توزیع کمکهای بشری به گونه شفاف به نیازمندان است.
عبداللطیف نظری، معین وزارت اقتصاد گفت: « کار نظارتی ما کاملا شفاف است. در ولایتها ریاست اقتصاد همراه با ادارات زیربط و همکاری والی از کمکها نظارت میکنند. بگونه مثال اگر دارو باشد با همکاری وزارت صحت نظارت میکنیم.»
از سویی دیگر، دفتر هماهنگی کمکهای بشری سازمان ملل متحد، بار دیگر از افزایش میزان فقر در افغانستان هشدار میدهد. رییس این نهاد سازمان ملل میافزاید که زنان و کودکان در افغانستان به کمکهای بیشتر بشری نیاز دارند.
رییس دفتر هماهنگی کمکهای بشری سازمان ملل متحد گفت: «نیازهای بشردوستانه در افغانستان به گونه نگران کننده بالاست. میلیونها زن، مرد و کودک با آینده ناروشن روبرو هستند، حتی وقتی نوبت به وعده غذایی بعدی آنها میرسد، غذا برای خوردن ندارند. خواه تحت تأثیر سیل، خشکسالی، درگیری، تبعیض یا چالش اقتصادی قرار گیرند، نیاز به پشتیبانی دوامدار دارند.»
شفیقه بانوی است که فقر و تنگدستی او را ناگذیر ساخته تا از صبح تا شام با دو کودکاش در جادههای پایتخت گدایی کند. او میگوید که تا کنون از سوی هیچ نهادی کمک نشده است.
شفیقه تگدی کننده گفت: «هیچ کس به ما کمک نکرده است، ما مردم غریب را کسی نمیشناسد، از صبح تا شام میآیم اینجا اگر مردم چیزی داد برایم با خود میبرم اگر نداد دوباره خانه میروم، اولاد هایم گشنه میمانند.»
در همین حال شمار از آگاهان مسایل اقتصادی به این باور اند که کمکهای بشردوستانه نمیتوانند از میزان فقر در کشور بکاهد.
مزمل شینواری، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «برای کاهش فقر باید شغل ایجاد شود و به این منظور باید روی تشبثات کوچک و بزرگ کار شود تا در قرا و قصبات شغل ایجاد شود و کار پیدا شود.»
عبدالنصیر رشتیا آگاه مسایل اقتصادی گفت: «نیاز است حکومت افغانستان با برنامههای مدون و ستراتیژیک اقتصادی پلانهای دراز مدت خود را داشته باشد زمینه سرمایهگذاری در سکتورهای را که اشتغال زایی میکند را فراهم بکند و در این بخش تمرکز و توجه داشته باشد.»
در ماههای پسین شمار زیادی از نهادهای مددرسان جهانی بارها کمکهای خوراکی و غیرخوراکی به نیازمندان توزیع کرده اند اما ظاهرن این کمکها نتوانسته اند اثر مثبتی برای از میان برداشتن چالش فقر در کشور داشته باشد.