کمیشنر عالی سازمان ملل متحد برای پناهنده‌گان، می‌گوید که بیش از نیمی از جمعیت افغانستان به کمک‌های انسان دوستانه نیازمند استند.

به گفته این سازمان، از هر دو تن در افغانستان یک تن آنان برای پیدا کردن غذا سرگردان است.

کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان گفت: «مردم افغانستان را نمی‌توان پشت سر گذاشت. ما به آسیب پذیرترین افراد کمک مستقیم می‌کنیم. ما مکتب‌ها، مراکز بهداشتی، پروژه‌های آب و جاده‌ها را می‌سازیم تا اوضاع را برای بازگشت داوطلبانه پناهنده‌گان و آواره‌گان در زمانی که احساس آماده‌گی کنند،  فراهم بسازیم.»

از سویی هم، معین وزارت اقتصاد می‌گوید که آمارهای این وزارت نشان می‌دهد که میزان فقر در کشور کاهش یافته است.

عبداللطیف نظری، معین وزارت اقتصاد گفت: «ثابت نگهداشتن نرخ مواد غذایی و مواد سوخت، ثابت نگهداشتن نرخ اسعار، افزایش واردات و صادرات، جلی سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، ایجاد پروژهای داخلی و خارجی از برنامه‌های وزارت اقتصاد جهت کاهش فقر در کشور می‌باشد.»

برخی از آگاهان مسایل اقتصادی از امارت اسلامی می‌خواهند که برای کاهش فقر، راهکارهای منظمی را آماده کنند.

شاکر یعقوبی، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «برنامه ریزی دقیق و مشخص روی برنامه‌های زیر بنایی که بتواند اشتغال زایی بکند ایجاد نظام مختلط اقتصادی و بسترهای رشد و توسعه ایجاد رابطه مستقیم بین سیاست خارجی و سیاست اقتصادی را روی دست بگیرد.»

عبدالنصیر رشتیا، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «اگر فقر بیشتر از این در کشور ادامه پیدا بکند میتواند مشکلات اقتصادی سیاسی اجتماعی و داخلی را بمیان بیاورد.»

در این میان شماری از باشندهای پایتخت، می‌گویند که افزایش میزان فقر و نبود کاروبار برای آنان، چالش‌های شان را چند برابر ساخته است.

باشنده پایتخت گفت: «اقتصاد من زیر صفر است، دریور استم، موتر مازدا دارم اما مدت بیست روز می‌شود که کار نکردیم.»

باشنده پایتخت گفت: «روزهای پیش روز ۴۰۰ تا ۴۵۰ افغانی عاید داشتیم اما حالا در یک هفته هم ۴۰۰ افغانی پیدا کرده نمی‌توانیم.»

آخرین گزارش اداره ملی احصایه و معلومات نشان می‌دهد که درآمد سرانه افغانستان از پنجصد دالر در سال، به ۳۵۰ دالر کاهش یافته است و کمک‌های غذایی نهادهای سازمان ملل متحد، میزان فقر در کشور را کاهش نداده است.