اسدالله هارون که به تازه‌گی از زندان «گوانتانامو» آزاد شده است‌، می‌گوید که بی‌هیچ جرمی زندانی شده بود.

این زندانی پیشین گوانتانامو در یک گفت‌وگوی ويژه با طلوع نيوز، می‌گوید که در پانزده سالی که در گوانتانامو زندانی بود بارها شکنجه شده است و اکنون در حالت روانی خوب به سر نمی‌برد.

اسدالله هارون، چهل و یک ساله، پانزده سال پیش یعنی در سال ۲۰۰۷ از سوی نیروهای امریکایی در ولایت ننگرهار بازداشت شد و به زندان گوانتانامو برده شد. وی که پس از آزادی از زندان به کابل آمده است و در حال حاضر در کابل به سر می‌برد، می‌گوید که در پانزده سال زندان بیش از ۹۰۰ نامه برای پیدا کردن وکیل مدافع نوشته است.

اسدالله هارون، زندانی پیشین، گفت: «گوانتانامو یک اردوگاه نظامی بود؛ ما هیچ نوع حقوق قانونی نداشتیم و من ده سال وکیل مدافع نداشتم.»

وی ادعا می‌کند که به علت شکنجه در زندان اکنون اوضاع خوب صحی ندارد.

اسدالله هارون افزود: «ده سال عمر من هدر رفت از فاکولته اقتصاد فارغ شده بودم حال همه چیز فراموشم شده؛ هویت عزت و تمام شناخت من از بین رفت اما به کدام جرم خودم هم نمی‌فهمم.»

و اما زندانیان از چه گونه حقوقی در جریان حبس برخوردار استند؟

جاوید سنگدل، حقوق دان، گفت: «به اساس قوانین بین المللی تمامی متهمان تا زمانی که جرم شان ثابت نشده است باید برخورد درست و انسانی همراه شان صورت بگیرد جدا از تبعیض مذهبی زبانی قومی و جنسیتی.»

وزارت دفاع امریکا از اسدالله هارون همچون فرمانده «شبه‌نظامیان اسلامگرا و پیک القاعده» یاد کرده است.

در حال حاضر تنها یک شهروندن افغانستان در زندان گوانتانامو باقی مانده است.