شماری از زنان ارزگانی که همسران‌شان را در نبردهای سال‌های پسین از دست داده‌اند، از امارت اسلامی می‌خواهند که زمینه کار را برای شان فراهم سازد.

این زنان که نان‌آوران خانواده‌های‌شان استند، می‌گویند که از بهر پیدا کردن لقمه نانی از بام تا شام در جاده‌های شهر ترینگوت تکدی می‌کنند.

حسینه، باشنده ارزگان، به طلوع‌نیوز گفت: «اولادهایم مریض استند. پول دوا را نداریم، و کاریگر هم نداریم.»

اسما، باشنده دیگر این ولایت، می‌گوید: «از کندهار استم و اینجا برای کار آمده‌ام، سه تا اولاد دارم و باید برای شان نان ببرم.»

زنان ارزگانی می‌افزایند که فرزندان شان به علت ناداری و بیکاری از آموزش و پرورش بدور مانده اند. آنان از نهادهای مسوول می‌خواهند که زمینه کار را برایشان فراهم کنند.

صدروگل، باشنده ارزگان، گفت: «کاش کار پیدا شود، اگر کار پیدا شود، خوشحال می‌شویم. کودکانم گشنه و تشنه نشسته اند.»

حمیده، باشنده ارزگان، گفته است: «برای ما کمک کنند، یک دکان یا یک خیاطی. دیگر چاره نداریم.»

درهمین حال، مقام‌های محلی ارزگان می‌گویند که کوشیده می‌شود به برخی از چالش‌های زنان بی سرپرست رسیده‌گی گردد.

گل آغا اتل، رییس کار و امور اجتماعی ارزگان، گفت: «ما گدایان را سروی کردیم، اگر کودک باشند، یتیم باشند یا اگر معلول باشند، به ریاست معلولان معرفی می‌کنیم.»

این اظهارات در حالی ابراز می‌شوند که بحران اقتصادی در کشور با سقوط حکومت پیشین به اوج‌اش رسیده است و بسیاری از شهروندان کشور با بیکاری و گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

از سوی دیگر مقام های محلی ارزگان میگویند که کوشیده میشود تا برای زنان نیازمند و بی  سرپرست کمک های دوامدار صورت گیرد.