کاربران شبکه‌های اجتماعی از چند هفته بدینسو پیکاری را برای بازگشایی مکتب‌های دختران راه‌اندازی کرده اند. این کاربران از امارت اسلامی می‌خواهند که مکتب‌های دختران را باز نماید و از پیامدهای بسته ماندن مکتب‌ها هشدار می‌دهند.

این کاربران شبکه‌های اجتماعی که در توییتر، فیس بوک و انستاگرام، پیکار «اجازه دهید دختران افغان بیاموزند» را براه انداخته‌اند با نوشتن دیدگاه‌های شان در اعتراض به بسته ماندن دَرهای مکتب‌های دختران، از مقام‌های حکومت سرپرست خواهان بازگشایی بی درنگ این مکتب‌ها استند.

پرنیان مبارز، دانش‌آموز، گفت: «بسته ماندن مکاتب در طول یکسال که مدت کمی هم نیست شاید صدمه و آسیب جبران ناپذیری در آینده کشور باشد.»

مروه، دانش‌آموز، می‌گوید: «امتحان‌های سالانه گذشت مکتب‌ها باز نشدند به امید این بودیم که مکتب‌های دختران باز شوند؛ امتحان چهار و نیم ماهه هم در جریان است مگر مکاتب باز نشدند؛ من افسرده گی و مشکل روحی و روانی پیدا کرده ام و قتی تنها می باشم خیلی گریه میکنم؛ من از طالبان خواهش میکنم که مکاتب را باز کنند.»

پیکار بازگشایی مکتب‌های دختران نزدیک به دوهزار بار در صفحه توییتر نوشته شده است.

در همین حال، شماری از فعالان عرصه حقوق زن از پیامدهای منفی بسته ماندن مکتب‌های دختران هشدار می‌دهند و می‌گویند که به درازا کشیده شدن مساله مکتب‌ها بی سوادی را در کشور بیشر از پیش گسترش می‌دهد.

ثریا پیکان، آگاه مسایل سیاسی، گفت: «اگر طالب‌ها فکر بکنند که محدود کردن درس و تعلیم منفعتی به بار میاورد و کدام سودی مالی و مادی از جهان بدست میاورند ممکن نیست؛ زیرا جهان امروز درگیر قضایای خود است.»

پروانه ابراهیم‌خیل، فعال حقوق زن، گفت: «وقتی که دختران حق تحصیل نداشته باشند آن جامعه فلج و بیسواد خواهد بود و در آینده نسل بی سواد در آن جامعه رشد خواهد کرد و ما پیکاری را برای بازگشایی دَر مکتب ها راه اندازی کردیم تا توجه جهان را جلب کرده تا با فشار دَر مکتب ها باز شود.»

نزدیک به ۳۰۰ روز از بسته بودن مکتب‌های دختران صنف ششم تا صنف دوازدهم در کشور می‌گذرد، اما تاکنون در باره بازگشایی مکتب‌ها تصمیم روشنی از سوی امارت اسلامی گرفته نشده است.