در ادامه درخواست‌ها برای بازگشایی مکتب‌ها، شهروندان کشور بار دیگر از حکومت سرپرست می‌خواهند تا هرچه زودتر دَر مکتب‌های متوسطه و لیسه را به روی دختران دانش‌آموز بگشایند.

آنان می‌گویند که دور ماندن دختران از آموزش، آینده آنان را به تاریکی می‌کشاند.

ام البنین احمدی، باشنده کابل، می‌گوید: «در اسلام هم این اجازه را برای دخترخانم‌ها داده تا درس بخوانند. آنان مثل پسرها این حق را دارند؛ درس بخوانند و کار کنند.»

ربابه ناظری، باشنده دیگر، گفت: «این خواهش را داریم که موضوع مکتب را وارد سیاست نکنند. خانم‌ها نیم پیکر جامعه را تشکیل می‌دهند و اگر مکتب‌ها باز نشوند، یک نسل بی سواد خواهد ماند.»

این درخواست‌ها در حالی صورت می‌گیرد که بیش از سه ماه از ایجاد کمیته‌ی نه نفری از بهر بازگشایی مکتب‌های دختران در کشور می‌گذرد، اما نتیجه کار این کمیته تاکنون روشن نیست.

در این میان، دانش‌آموزان از اینکه بیش ۳۰۰ روز می‌شود از آموختن بازمانده اند، نگران اند. از دید آنان، یازده ماه دور ماندن از آموزش جبران ناپذیر خواهد بود.

یک دانش‌آموز، گفت: «ما می‌خواهیم این حق را که خداوند برای ما داده، از هر حکومتی که باشد، برای ما بدهد و این باعث می‌شود که پیشرفت کنیم و به هدف انسانی که همانا رسیدن به خداوند و رسیدن به کمال است، برسیم.»

از سویی هم، با تلاش‌های فراوان دیدگان وزارت معارف را در این باره به دست آورده نتوانستیم.