دیوید پترائوس، رییس پیشین سازمان اطلاعات مرکزی امریکا یا سیآیای در مقالهیی، توافقنامه دوحه را بدترین توافقنامه خوانده است.
این مقام بازنشسته امریکایی در مقالهاش که در نشریه اتلانتیک نشر شده، همچنان میگوید که شاید ایالات متحده امریکا از بهر پیکار با هراسافگنی دوباره در افغانستان دخالت کند. او دیدگاهاش را در باره رویکرد امریکا از زمان حمله به افغانستان تا خروج نظامیان امریکایی از این کشور، توضیح داده است.
این نظامی پیشین امریکایی همچنان میگوید که ایالات متحده امریکا روزگاری به دنبال کمک به جمعیت افغانستان بود، اما اکنون آنان محکوم به سرکوب و محرومیت در آینده استند و احتمال میرود که در سالهای آینده به مرکز رشد تندروی نیز مبدل شود.
در بخش از این گزارش آمده است: «افغانستان با جمعیت چهل میلیون نفری که روزگاری امریکا در پی کمک به آن بود، محکوم به سرکوب و محرومیت در آینده است و احتمالا در سالهای پیشرو به مرکز رشد افراطیت تبدیل خواهد شد.»
اسدالله ندیم، آگاه نظامی، گفت: «توافقنامه دوحه در حقیقت یک تدبیر و یک سنجش موقتی در برابر مشکلات بود که امریکا باید از آن عبور میکرد. در صورتی که امریکاییها مطمئن شوند که در افغانستان شریک مطمئن پیدا بکنند و وجود دارد، ممکن به افغانستان دوباره مداخله کنند و برگردند.»
دیوید پترائوس میافزاید که بزرگترین اشتباه ایالات متحده امریکا در دو دهه پسین فقدان تعهد ثابت و منسجم امریکا به افغانستان بوده است.
در همین حال، امارت اسلامی اطمینان میدهد که از خاک افغانستان در برابر هیچ کشوری کار گرفته نخواهد شد.
بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی، سخنان این مقام پیشین امریکایی را در باره توافقنامه دوحه رد میکند و راه گفتوگو را روش مثبت و موثر بجای مداخله میداند.
آقای کریمی گفت: «امارت اسلامی به گفتوگو و تفاهم باور دارد. ما به این باور داریم که با تمامی کشورها ملاحظاتی که در باره ابعاد بیرونی افغانستان، دارند از راه گفتوگو حل میشود.»
این گفتهها در حالی ابراز میشوند که پس از حمله هوایی امریکا بر کابل و گزارشها در باره کشته شدن ایمن الظواری، رهبر شبکه القاعده، کابل و واشنگتن یکدیگر را به نقض توافقنامه دوحه متهم ساخته اند.
دیدگاه تان در این باره