شماری از باشندگان کابل که بیشتر با مشکل اقتصادی روبه‌رو استند، از نبود شفافیت در توزیع کمک‌های بشردوستانه انتقاد دارند.
آنان از نزدیک شدن فصل سرما نگرانی می‌کنند و از نهادهای مددرسان می‌خواهند که باید به گونه عادلانه به مردم کمک برسانند.
غلام سخی که با یک کراچی دستی بارکشی می‌کند، می‌گوید که روزانه بیست تا سی افغانی درآمد دارد و نمی‌تواند مصارف خانواده‌اش را تهیه کند.
غلام سخی گفت: «زمستان پیش رو است هیچی نداریم یک خروار چوب شده هفت و نیم هزار، جگرخونی ما همین است.»
شماری دیگر به این باور اند که با فرا رسیدن فصل سرما، مردم به کمک‌ها بیشتر نیاز دارند و نهادهای مددرسان باید در این زمینه شهروندان کشور را کمک کند.
مسعود، باشنده کابل، می‌گوید: «حق را به حق دارش تسلیم نمی‌کنند اما خواهش ما از آنان این است که کمک‌های خود را بیشتر بسازند.»
از سویی‌هم، برنامه جهانی خوراک آمار داده است که از هر ده نفر در افغانستان، نُه نفر آن به مواد غذایی کافی دسترسی ندارند.
برخی از آگاهان مسایل اقتصادی کمک‌های کوتاه‌مدت را به سود کشور نمی‌دانند.
منصور هدایت، آگاه مسایل سیاسی، گفت: «تا اندازه‌یی می‌تواند مشکلات اقتصادی و خوراک مردم افغانستان را حل کند کند اما تا اکنون یک میکانیزم مشخص که بتواند مشکلات مردم را به گونه دایمی حل کند ایجاد نشده نه از سوی حکومت و نه سازمان‌های مددرسان.»
معین مسلکی وزارت اقتصاد اطمینان می‌دهد که با عملی شدن برنامه‌های این وزارت، مشکل اقتصادی مردم برطرف خواهد شد.
عبداللطیف نظری، معین وزارت اقتصاد، گفت: «با آغاز پروژه‌های توسعه‌یی و انکشافی و جلب کمک‌های بشردوستانه می‌تواند تا حدودی مشکلات اقتصادی و مشکل فقر مزمن را برطرف بسازد.»
پیش از این، بانک جهانی اعلام کرده است که تولید ناخالص داخلی افغانستان در سال روان میلادی رشد منفی سی تا سی و پنج درصد را تجربه می‌کند و مردم بیشتر به فقر روبه‌رو خواهند شد.