Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

گروه جهانی بحران: قطع رابطه با کابل سودمند نیست

گروه جهانی بحران به این باور است که قطع روابط جهان با کابل سودمند نیست و جهان باید راهی را برای رسانیدن کمک‌های بشری به افغانستان دریابد.

این نهاد در گزارشی افزوده است که ممنوعیت کار و آموزش بانوان، اقتصاد کشور را آسیب زده و سبب افزایش میزان فقر نیز شده است.

در گزارش گروه جهانی بحران آمده است: «بدتر شدن رفتار طالبان منجر به قطع ناگهانی کمک‌های بین‌المللی می‌شود که به شدت به میلیون‌ها افغان آسیب می‌رساند. سیاست‌گذاران غربی باید از زنان و دختران افغان دفاع کنند. آنها باید مراقب باشند که از سیاست‌های که منجر به باخت خودشان می‌شود، اجتناب کنند. گام‌های عملی که به سود زنان افغان است و زندگی آن‌ها را به شیوه‌های ملموس بهبود می‌بخشد، نسبت به محکومیت‌های خشمگینانه از نادرستی طالبان برتری خواهد داشت. فراتر از کمک‌های اضطراری، تلاش‌های طولانی مدت برای توسعه اقتصاد باید ادامه یابد.»

ثریا پیکان، فعال عرصه حقوق بانوان گفت: «زنان و‌ دختران خانواده با دریافت مزد و حقوقی که بدست می‌آورند تقریبا صد فیصد مصارف خانواده‌های شان را خودشان تهیه می‌کردند.»

گروه جهانی بحران در گزارش‌اش افزوده است به انزوا کشانیدن حکومت سرپرست از سوی غرب، پیامد منفی بر مردم  افغانستان به ویژه زنان و دختران به بار خواهد آورد.

این نهاد خواهان تعامل جهان با کابل نیز شده است: «نمی‌توان این گفت‌وگوها را برای همیشه به تعویق انداخت. برای طرح پیش نویش یک برنامه به منظور بهبود مسیر، نیاز است تا در سطح بالا با طالبان تعامل صورت گیرد. برنامه‌ی برای خودکفایی افغانستان با پروژه‌های چون آب، برق، حمل و نقل و سایر پروژه‌ها که پس از تصرف طالبان در سال ۲۰۲۱ متوقف شدند. این طرح یا پلان‌ها بر مبنای مشوره‌های دولت قبلی با زنان و مردان افغانستان در مورد نیازهای شان است.»

این نهاد گفته است که در حال حاضر ۱۱.۶ میلیون بانو در افغانستان کمک‌های بی درنگ بشری نیاز دارند و جهان باید ۴.۶ میلیارد دالر کمک‌های درخواستی ملل متحد را برای افغانستان فراهم بسازد.

آذرخش حافظی، آگاه مسایل اقتصادی در این باره گفت: «بخاطر نجات از این فاجعه اقتصادی و‌ معیشتی ما بطرف ایجاد یک اقتصاد خودکفای مقتدر برویم که آن در قدم اول نیازمند یک بستر سیاسی مناسب و مشروع است.»

شبیر بشیری، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «محدودیت زمینه کاری و تحصیلی برای خانم‌ها هم بگونه بلقوه توانسته است که در قسمت افزایش فقر خانواده‌ها در کشور موثریت داشته باشد.»

در این میان امارت اسلامی می‌گوید که تلاش‌ها برای بهبود اوضاع اقتصادی در کشور ادامه دارند.

ذبیح‌الله مجاهد،سخنگوی امارت اسلامی گفت: «امارت اسلامی افغانستان تلاش کرده است که اقتصاد افغانستان را به پا ایستاد کند تمام گزینه‌ها را در این راستا زیر کار گرفته اصلا فعالیت خانم‌ها و بعضی مسایل دیگر اثر بزرگی بر روند اقتصادی ندارد.»

این در حالی‌ست که سازمان ملل گفته است که  ۲۸ میلیون تن در افغانستان در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.

گروه جهانی بحران: قطع رابطه با کابل سودمند نیست

این نهاد در گزارشی افزوده است که ممنوعیت کار و آموزش بانوان، اقتصاد کشور را آسیب زده و سبب افزایش میزان فقر نیز شده است.

تصویر بندانگشتی

گروه جهانی بحران به این باور است که قطع روابط جهان با کابل سودمند نیست و جهان باید راهی را برای رسانیدن کمک‌های بشری به افغانستان دریابد.

این نهاد در گزارشی افزوده است که ممنوعیت کار و آموزش بانوان، اقتصاد کشور را آسیب زده و سبب افزایش میزان فقر نیز شده است.

در گزارش گروه جهانی بحران آمده است: «بدتر شدن رفتار طالبان منجر به قطع ناگهانی کمک‌های بین‌المللی می‌شود که به شدت به میلیون‌ها افغان آسیب می‌رساند. سیاست‌گذاران غربی باید از زنان و دختران افغان دفاع کنند. آنها باید مراقب باشند که از سیاست‌های که منجر به باخت خودشان می‌شود، اجتناب کنند. گام‌های عملی که به سود زنان افغان است و زندگی آن‌ها را به شیوه‌های ملموس بهبود می‌بخشد، نسبت به محکومیت‌های خشمگینانه از نادرستی طالبان برتری خواهد داشت. فراتر از کمک‌های اضطراری، تلاش‌های طولانی مدت برای توسعه اقتصاد باید ادامه یابد.»

ثریا پیکان، فعال عرصه حقوق بانوان گفت: «زنان و‌ دختران خانواده با دریافت مزد و حقوقی که بدست می‌آورند تقریبا صد فیصد مصارف خانواده‌های شان را خودشان تهیه می‌کردند.»

گروه جهانی بحران در گزارش‌اش افزوده است به انزوا کشانیدن حکومت سرپرست از سوی غرب، پیامد منفی بر مردم  افغانستان به ویژه زنان و دختران به بار خواهد آورد.

این نهاد خواهان تعامل جهان با کابل نیز شده است: «نمی‌توان این گفت‌وگوها را برای همیشه به تعویق انداخت. برای طرح پیش نویش یک برنامه به منظور بهبود مسیر، نیاز است تا در سطح بالا با طالبان تعامل صورت گیرد. برنامه‌ی برای خودکفایی افغانستان با پروژه‌های چون آب، برق، حمل و نقل و سایر پروژه‌ها که پس از تصرف طالبان در سال ۲۰۲۱ متوقف شدند. این طرح یا پلان‌ها بر مبنای مشوره‌های دولت قبلی با زنان و مردان افغانستان در مورد نیازهای شان است.»

این نهاد گفته است که در حال حاضر ۱۱.۶ میلیون بانو در افغانستان کمک‌های بی درنگ بشری نیاز دارند و جهان باید ۴.۶ میلیارد دالر کمک‌های درخواستی ملل متحد را برای افغانستان فراهم بسازد.

آذرخش حافظی، آگاه مسایل اقتصادی در این باره گفت: «بخاطر نجات از این فاجعه اقتصادی و‌ معیشتی ما بطرف ایجاد یک اقتصاد خودکفای مقتدر برویم که آن در قدم اول نیازمند یک بستر سیاسی مناسب و مشروع است.»

شبیر بشیری، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «محدودیت زمینه کاری و تحصیلی برای خانم‌ها هم بگونه بلقوه توانسته است که در قسمت افزایش فقر خانواده‌ها در کشور موثریت داشته باشد.»

در این میان امارت اسلامی می‌گوید که تلاش‌ها برای بهبود اوضاع اقتصادی در کشور ادامه دارند.

ذبیح‌الله مجاهد،سخنگوی امارت اسلامی گفت: «امارت اسلامی افغانستان تلاش کرده است که اقتصاد افغانستان را به پا ایستاد کند تمام گزینه‌ها را در این راستا زیر کار گرفته اصلا فعالیت خانم‌ها و بعضی مسایل دیگر اثر بزرگی بر روند اقتصادی ندارد.»

این در حالی‌ست که سازمان ملل گفته است که  ۲۸ میلیون تن در افغانستان در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.

هم‌رسانی کنید

دیدگاه تان در این باره