نیک‌بخت، بانویی که پس از ۲۵ سال از قید خانگی از سوی نیروهای امارت اسلامی نجات داده شده، در حال حاضر در یکی از شفاخانه‌های دولتی تحت مراقبت‌های ویژه قرار دارد.

پزشکان این شفاخانه می‌گویند که بانو نیک‌بخت در روزهای اول توانایی صحبت کردن را نداشت؛ اما اکنون اندک اندک به حرف زدن آغاز کرده است.

این بانو بدبختی‌های زیادی را در زندان خانگی برادرش تجربه کرده است.

دلبر حیدری، پزشک گفت: «روز اول که آورده بودند، ترس و هراس داشت. گپ زده نمی‌توانست، فعلا گپ می‌زند، کمی اشاره دست دارد. از روز اول کرده اکنون خوب‌تر است.»

نیک‌بخت بیست‌وپنج سال عمرش در یک اتاق تاریک سپری کرده است.

خادم حسین حسینی، وکیل ناحیه دهم به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «ما توسط اطفال کوچه که این‌جا رفت و آمد می‌کردند، خبر شدیم این‌جا یک نفر است که بندی است.»

غلام سخی، برادر نیک‌بخت که در توقیف به‌سر می‌برد، از عملکرد خود در برابر خواهرش ابراز پیشیمانی می‌کند. غلام سخی به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «مدت بیست‌وپنج سال می‌شود که در همان خانه بود. از این‌که نظافت‌اش را نگرفتیم و از عملکردم پیشیمان هستم.»

همزمان با این، مسوولان حوزه دهم امنیتی شهر کابل می‌گویند که نیروهای امارت اسلامی پس از گزارش‌های کشفی و بررسی‌های زیاد، این خانم را از زندان شخصی برادردش نجات داده‌اند.

عبدالرحیم اجمل، آمر حوزه دهم تصریح می‌کند که علت زندانی شدن نیک‌بخت، مشکلات خانوادگی بوده است.

او گفت: «چهار سال می‌شد که ازدواج کرده بود. به علت نداشتن طفل شوهرش طلاق‌اش داده بود و او در خانه برادرش زندگی می‌کرد. برادرش بالایش خیلی ظلم می‌کرد و همین بود که او را در این اتاق زندانی کرده بود.»

نقض حقوق زنان در افغانستان از بحث‌هایی به‌شمار می‌رود که همواره در این کشور به‌گونه‌های مختلف رخ داده است؛ اما درک خشونت و مصیبت‌هایی را که نیکبخت تجربه کرده، دل هر انسانی را به لرزه میاورد.