هشتاد کشور در یک بیانیه مشترک در ۷۸مین مجمع عمومی سازمان ملل متحد از نقض حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران در افغانستان انتقاد کرده‌اند.
در این بیانیه از حکومت سرپرست افغانستان خواسته شده تا بربنیاد آموزه‌های اسلامی و قوانین بین‌المللی به حقوق بشر ارج بگذارد و از حقوق زنان و دختران محافظت کند.
این کشورها شامل امارت متحده عربی، استرالیا، جاپان، اسپانیا، چیلی، اتحادیه اروپا و ۷۴ عضو و ناظر سازمان ملل متحد می‌شوند.
این بیانیه، فرمان‌های امارت اسلامی در برابر زنان، تبعیض سیستماتیک، سرکوب‌کننده و خشونت‌بار عنوان شده است.
لانا نسیبه، نماینده همیشه‌گی امارت متحده عربی در سازمان ملل گفته است: «ما از مقام‌های طالبان می‌خواهیم که بربنیاد قوانین بین‌المللی حقوق بشری و آموزه‌های اسلام که زنان را توانمند می‌سازد، از حقوق آن‌ها محافظت و آن را تایید می‌کند، اجازه دهند که زنان و دختران در افغانستان از حقوق شان بهره‌مند شوند و در پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جامعه این کشور سهم بگیرند.»
اما امارت اسلامی در واکنش به این بیانیه، از تامین حقوق زنان و دختران بربنیاد شریعت اسلامی اطمینان می‌دهد.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی گفت: «در افغانستان حقوقی که شریعت اسلامی به زنان و دختران داده است، نه کسی آن را نقض می‌کند، نه کسی می‌تواند نقض کند. بلکه امارت به عنوان وجیبه به آن رسیدگی می‌کند و این را فرض می‌داند که به آنان حقوق شان را بدهد.»
حالا پرسش این‌جاست که برگزاری نشست‌های بین‌المللی و بیانیه‌های مشترک برخی کشورها، چه تاثیری بر وضعیت زنان و دختران در افغانستان خواهد گذاشت؟
محمد سنگر امیرزاده، آگاه مسایل سیاسی به طلوع‌نیوز گفت: «ده‌ها اعلامیه و قطع‌نامه را شاهد بودیم، اما تا هنوز به شکل عملی ما کدام نتیجه را نمی‌بینیم. مساله این است که امارت باید تصمیم بگیرد که آیا می‌شود با دنیا زندگی کند یا نه؟»
پیش از این نیز ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان و نمایندگان برخی کشورها در ۵۴مین نشست شورای حقوق بشر از وضع محدودیت‌ها بر حق کار و آموزش زنان و دختران نگرانی کرده و از حکومت سرپرست خواستند تا حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران را در افغانستان تأمین کند.
دیدگاه تان در این باره