شماری از جوانان در پایتخت از افزایش بیکاری شکایت دارند. آنان میگویند با آنکه مدرکهای تحصیلی در اختیار دارند؛ اما زمینه کار برای شان فراهم نیست.
شهزاد بیست و پنج ساله که از روابط عامه دانشکده ژورنالیزم دانشگاه کابل فارغ شده، میگوید به علت نبود کار در رشتهاش به لباس فروشی رو آورده؛ اما آرزویش پیدا کردن شغلی در مسلک خودش است.
شهزاد باشنده کابل به طلوعنیوز گفت: «فعلن هم همین آرزویم است که من بتوانم از همین رشته خود یک وظیفه مناسب یک وظیفه خوبتر بدست بیاورم و کار کنم مثل بقیه افرادی که درس خواندند، تحصیل کردن و به آرزوی خود رسیدند.»
رفیعالله جوانی دیگریست که از بهر چالشهای اقتصادی در جادههای کابل سبزی فروشی میکند. او از امارت اسلامی میخواهد تا زمینه کاری را برای آنان مساعد سازد.
رفیعالله باشنده کابل گفت: «دولت باید کار را مساعد کند پروژهها باز شود مردم کار کند ما دیگر خواست نداریم شکر آرامی است.»
از سویی هم، محمد یونس راشد معین امور جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ در دیدار با معاون برنامه جهانی خوراک در افغانستان از ایجاد راهکاری از بهر از بهر حل چالشهای بیکاری جوانان خبر داده است.
آقای راشد از معاون برنامه جهانی خوراک خواسته تا در مرکزهای تخنیکی، برنامه کار آنلاین را جا دهد.
معین امور جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ گفت: «دبلیوافپی باید در کنار جوانانی بیسواد به جوانان تحصیل کرده هم فُرصتهای کار را مساعد کند چون جوانان تحصیل کرده با بی کاری روبهرو هستند و مشکلات دارند.»
همزمان با این، برنامه جهانی خوراک از کاهش کمکهای خود در افغانستان خبر داده و گفته که این نهاد در ماه می قادر است تا به ۵.۲ میلیون نفر کمک کند؛ اما پس از شمار کمکها به چهار صد هزار تن خواهد رسید.
این در حالیست که بیکاری و فقر سبب شده تا شهروندان کشور بیشتر متکی به کمکهای بشری باشند.
دیدگاه تان در این باره