شماری از باشندگان ولسوالی سیلابزده مرغاب غور میگویند که با گذشت یک هفته از سیلابهای ویرانگر در این ولسوالی، تاهنوز هیچ کمکی به آنان نرسیده است.
سیلابزدگان میافزایند که خانهها و تمام دار و ندار شان را از دست داده و نان برای خوردن ندارند.
محمد زمان باشنده ولسوالی مرغاب غور گفت: «ما مردم از بین میرویم، هیچ راه نداریم، نه نان داریم نه آب داریم و نه جای داریم. در صورت که با ما کمک صورت نگیرد ما از بین میرویم.»
عبدالجلیل باشنده ولسوالی مرغاب غور گفت: «ما از گرسنگی داریم میمیریم نه جای داریم و چیزی به خوردن.»
در همین حال، مسوولان صحی در ولسوالی مرغاب میگویند که پس از جاریشدن سیلابها، به علت نبود آب آشامیدنی بهداشتی، برخی از بیماریها مانند سینهبغل و اسهالات در میان کودکان شیوع کرده است.
محمد طاهر مسوول کلینیک ولسوالی مرغاب گفت: «سیلابهای که در ولسوالی مرغاب رخ داده، امراض تنفسی و اسهالات افزایش پیدا کرده است.»
مسوولان محلی در ولسوالی مرغاب میگویند که نبود آب آشامیدنی بهداشتی و غذا، زندگی شهروندان سیلابزده را در این ولسوالی تهدید میکند.
میرآقا مصلح معاون ولسوال ولسوالی مرغاب گفت: «ساحاتی که آسیب دیدهاند مشکل شان این است که آب دریای مرغاب آلوده است و دسترسی به آب صحی نیست و همچنان غذای کافی ندارند.»
عبدالبصیر یزدان پناه فعال جامعه مدنی گفت: «مردم هنوز آواره و دربدر هستند؛ خانه، زمین و مواشی شان را از دست دادهاند، آنان نانی برای خوردن ندارند، آب صحی و سرپناه ندارند.»
در چند روز پسین، شماری از ولسوالیهای غور از جمله مرغاب و چهارسده، گواه جاری شدن سیلابهای مرگبار و ویرانگر بودهاند.
بر بنیاد آمارهای مسوولان محلی غور، در این سیلابها هفت نفر جان باخته و نزدیک به ۶۰۰ خانه تخریب، هفت هزار جریب زمین کشاورزی، دها دکان و شماری از کانالهای آب نیز ویران شدهاند.