هرچند دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل به تاریخ اول ماه می سال روان میلادی، از اختصاص بیش از ۱۶ میلیون دالر به‌منظور جلوگیری از تأثیرات خشکسالی در افغانستان خبر داده بود؛ اما هنوز هم تغییرات اقلیمی، زندگی مردم را تهدید می‌کند.

ولسوالی میوند ولایت قندهار، یکی از ولسوالی‌هایی است که به دلیل تأثیرات تغییرات اقلیمی و خشکسالی، شماری از خانواده‌ها ناگزیر به ترک مناطق‌شان شده‌اند.

حیات‌الله باشنده ولسوالی میوند قندهار گفت: «مردم مجبور خواهند شد که این منطقه را ترک کنند، چون آب وجود ندارد و مردم نمی‌توانند آب مورد نیازشان را تأمین کنند. پس تنها راه این است که منطقه‌شان را رها کنند و به شهرها کوچ کنند.»

خیرالله باشنده دیگر ولسوالی میوند گفت: «وقتی برای نخستین‌بار به اینجا آمدیم، سطح آب‌های زیرزمینی در عمق ۶۰ متری بود. سپس به ۱۰۰ متر و اکنون کاملاً به ۲۰۰ متر رسیده است. بنابراین شرایط زندگی دشوارتر شده و مردم ناچار به ترک این مناطق هستند.»

حضرت‌الله باشنده ولسوالی میوند قندهار گفت: «اگر بندهایی بر روی دریای ولسوالی میوند ساخته شود، مردم از مشکلات نجات خواهند یافت، سطح آب‌های زیرزمینی بالا خواهد رفت و آب آشامیدنی پاک افزایش خواهد یافت.»

در همین حال، مسوولان محلی به‌منظور مدیریت بحران خشکسالی، بر عملی‌سازی برنامه‌های اساسی تأکید می‌کنند.

بسم‌الله معاون ولسوالی میوند قندهار گفت: «این حقیقت است که ولسوالی میوند با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه است؛ اما ما پنج شبکه بزرگ آبرسانی را برای استفاده مردم ایجاد کرده‌ایم. همچنین از نهادها می‌خواهیم که در ساخت بندها با ما همکاری کنند، زیرا این ولسوالی به‌شدت آسیب دیده است.»

افغانستان در سال‌های اخیر با خشکسالی‌های فزاینده‌ای روبرو بوده که افزون بر فقر و بیکاری، خشکسالی و حوادث طبیعی به‌عنوان تهدید جدی برای زندگی مردم به شمار می‌رود.