باشنده‌های ولسوالی خوگیانی ولایت غزنی می‌گویند که از سال‌ها به این‌سو، از ارایه هرگونه خدمات اساسی و عامه، محروم هستند.

آنان می‌گویند که هنوز هم دسترسی به امکانات اولیه زندگی برای‌شان دشوار است و از حکومت سرپرست می‌خواهند تا به چالش‌های‌شان در بخش بهداشت، آموزش، آب آشامیدنی سالم و جاده رسیدگی کند.

محمد نعیم، ولسوال خوگیانی، گفت: "در منطقه ما کارها و پروژه‌های اساسی تطبیق نشده‌اند تا مشکلات مردم حل شوند. تا هنوز سرک‌ها نیز ساخته نشده‌اند. ما خواسته‌های خود را به کابل رسانده‌ایم."

سید اکبر، باشنده دیگر ولسوالی خوگیانی، گفت: "برای آب نوشیدنی یک کیلومتر راه می‌رویم. باغ‌ها و درختان ما آب ندیده‌اند. منطقه ما از لحاظ آب بسیار محروم است؛ این‌جا خشکسالی است. چاه کنده نمی‌شود، همه‌اش سنگ است."

باشنده‌های این ولسوالی از کمبود مرکزهای درمانی و آموزشی نیز شکایت دارند.

می‌گویند افزون بر دسترسی نداشتن به خدمات بهداشتی، به علت کمبود مکتب شماری از کودکان‌شان از آموزش محروم شده‌اند و یا هم برای فراگیری آموزش، فاصله طولانی تا شهر غزنی را طی کنند.

لطف‌الله، آموزگار در ولسوالی خوگیانی، گفت: "ما مکتب‌ کم داریم—در سطح تمام ولسوالی تنها چهار مکتب داریم. منطقه ما وسیع است و بسیاری از کودکان ما از آموزش محروم‌اند و به مراکز آموزشی دسترسی ندارند."

محمد ادریس، دانش‌آموز در ولسوالی خوگیانی، گفت: "درخواست ما از امارت اسلامی این است که برای ما لیسه‌ها بسازند. ما در این‌جا تنها چهار لیسه داریم و دسترسی به آن‌ها بسیار دشوار است."

رحمت‌الله، باشنده ولسوالی خوگیانی، گفت: "ما زجر می‌کشیم زیرا بیماران ما شب و روز این‌جا افتاده‌اند. ما امکانات نداریم تا بیماران خود را به مراکز مناسب انتقال دهیم. خواست ما این است که در این‌جا شفاخانه‌ها افزایش یابند."

در سوی دیگر، مسوولان محلی غزنی از تلاش برای حل چالش‌های مناطق دوردست این ولایت اطمینان می‌دهند.

حمید‌الله نثار، رییس اطلاعات و فرهنگ غزنی، می‌گوید: "اداره محلی غزنی و امارت اسلامی به‌گونه کامل در تلاش‌اند تا به مردم غزنی، به‌ویژه به جوامع مستحق، خدمات ارایه کنند و از آنان حمایت نمایند."

ولسوالی خوگیانی غزنی، یکی از ولسوالی‌های جنگ‌زده به‌شمار می‌رود که از دو دهه‌ی گذشته به این‌سو، به علت عملی‌نشدن پروژه‌های انکشافی و بازسازی، باشنده‌های آن به امکانات اولیه زندگی دست‌رسی محدود دارند.