فقر و بیکاری از موضوعات بنیادی در افغانستان است که همواره سبب ایجاد نگرانی میان شهروندان و جامعه جهانی شده است.
برخی از باشندگان کابل، فقر و بیکاری را از چالش‌های کنونی اقتصادی‌شان خوانده و خواستار ایجاد زمینه‌های کاری از سوی مسوولان شده‌اند.
سید جمال، باشنده دیگر کابل می‌افزاید: «خواست ما از حکومت امارت اسلامی این است که تا زمینه کار را فراهم کند تا اینکه مردم دچار مشکلات اقتصادی که هستند از این مشکلات بیرون شوند و یک لقمه نان حلال برای فامیل خود پیدا کنند.»
در سوی دیگر، برنامه جهانی خوراک با نشر گزارشی گفته که افغانستان در سال گذشته پس از سودان در میان ۹ کشور جهان قرار گرفته که بلندترین آمار سطح ناامنی غذایی را در جهان داشته است.
بر بنیاد گزارش این نهاد، سال گذشته در افغانستان ۳.۶ میلیون نفر با ناامنی شدید غذایی روبرو بودند.
عبدالنصیر رشتیا آگاه مسایل اقتصادی می‌گوید: «نیاز است که امارت اسلامی افغانستان به خاطر از بین بردن فقر و بیکاری یک سلسله برنامه و پلان‌های استراتیژیک خود را داشته باشد از جمله می‌تواند که با جمع‌اوری عواید ملی بعضی پروژه‌های انکشافی و توسعه‌ای را حرکت بدهد که به مردم زمینه کار مساعد شود و یک درامد دایمی پیدا شود.»
اما، به باور وزارت اقتصاد تغییرات اقلیمی و محدودیت‌های اقتصادی، زندگی و اقتصاد خانواده‌ها در افغانستان را زیانمند کرده و برای بهبود آن نیاز به همکاری مشترک جامعه جهانی با حکومت سرپرست است.
عبدالرحمن حبیب سخن‌گوی وزارت اقتصاد گفت: «در حال حاضر پشتیبانی از سکتور زراعت و مالداری، رشد تولیدات داخلی، کاهش وابستگی به واردات و اولویت به مدیریت آب‌ها و پروژه‌های زیربنایی می‌کنیم تا اقتصاد داخلی قوی و در سطح کشور مشکلات در امنیت غذایی به‌گونه اساسی حل شود.»
پیش از این، برنامه جهانی خوراک گفته بود که ۳ میلیون نفر در تابستان پیش‌رو در افغانستان، به کمک‌های نجات‌بخش غذایی نیاز دارند، اما به سبب کمبود بودجه، از این میان تنها می‌تواند به یک میلیون نفر کمک کند تا از گرسنگی فاجعه‌بار نجات یابند.
دیدگاه تان در این باره