Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

ارگ: اگر طالبان کماندوها را آزاد نکنند آغاز مذاکرات ممکن نیست

در آستانۀ آغاز مذاکرات میان افغانان، ریاست‌جمهوری تأکید می‌ورزد تا هنگامی که ۲۴سرباز کماندو و پیلوت‌های حکومت از بند طالبان آزاد نشوند، آغاز این مذاکرات ممکن نخواهد بود.

دواخان مینه پال، معاون سخن‌گوی رییس‌جمهور می‌گوید که حکومت افغانستان تاکنون برای آغاز مذاکرات و حسن نیت برای تأمین صلح، بیش از پنج‌هزار زندانی طالبان را رها کرده‌است، اما طالبان تاکنون هیچ انعطافی نشان نداده‌اند.

مینه پال در این باره گفت:«آنان [طالبان] هزار تن از نیروهای امنیتی را که گفته بودند رها می‌کنند، تکمیل نکرده‌اند، تنها هشت صد زندانی را رها کرده‌اند. شرط اساسی این است که آنان تعهدی که کرده‌اند باید عمل کنند.»

این در حالی است که چند روز پیش عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحۀ ملی و حنیف اتمر، نامزدوزیر وزارت امور خارجه گفتند که احتمال دار مذاکرات میان افغانان در هفتۀ پیش رو آغاز شوند.

از سویی هم، ریاست‌جمهوری می‌گوید که در گفت‌وگوی تیلفونی رییس‌جمهورغنی با امانویل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه، دو طرف روی چگونگی رهایی زندانیان نیروهای دولتی و طالبان صحبت کردند و آقای مکرون از موقف حکومت در روند گفت‌وگوهای صلح پشتیبانی کرد.

قرار بود مذاکرات میان افغانان هفته‌ها پیش – پس از برگزاری لویه‌جرگه – آغاز شوند، اما عدم رهایی زندانیان دو طرف آغاز این مذاکرات را به تأخیر انداخته‌است.

حکومت از میان ۴۰۰ زندانی جنجالی ۸۰ تن آنان را رها کرده‌است، اما گفته‌است که اگر طالبان نیروهای کماندو و پیلوت‌ها را رها کنند، بقیۀ زندانیان طالبان نیز رها خواهند شد.

در این میان، شماری از کشورها از جمله استرالیا، امریکا و فرانسه با رهایی شش تن از زندانیان طالبان که شامل ۴۰۰ زندانی جنجالی این گروه می‌شود، ملاحظه دارند.

طارق فرهادی، مشاور پیشین ریاست جمهوری بیان داشت: «رها شدن اشخاصی که فرانسوی‌ها با آن‌ها ایراد داشتند و تماس تیلفونی دیشب امانیل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه با رییس جمهور افغانستان یک سلسله پیچیده‌گی‌های دقیقه نود است که در این‌جا باید حل شود.»
 
اکنون روشن نیست که مبادلۀ زندانیان دوطرف چه زمانی به انجام می‌رسد و نخستین نشست میان هیئت گفت‌وگوکنندۀ جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان چه زمانی برگزار خواهد شد.
شماری از نظامیان پیشین و سیاسیون، در این باره دیدگاه‌های متفاوتی دارند.

لطف‌الله مشعل، نظامی پیشین گفت: «چند جوان شجاع کمندوی ما که نزد طالبان استند، از شاهی کوت و منطقه‌های خط فرضی دیورند انتقال داده شده‌اند و تاحال طالبان به این موفق نشدند که آن‌ها را رها بسازند.»

بصیرسالنگی، والی پیشین پروان نیز اظهار داشت: «اینطور نیست که حال طالبان از این گپ فرار بکنند. اگر طالبان صلح هم نمی‌خواستند، آن‌ها در قطر حضور پیدا نمی‌کردند.»

در این میان، شماری از شهروندان کشور می‌گویند که از جنگ خسته شده‌اند و موانع فرا راه آغاز مذاکرات صلح برداشته شوند.

شیرآقا، باشندۀ هرات اظهار داشت: «از روزی که به دنیا آمدیم تا حال در محیط جنگی بوده‌ایم؛ خیلی از جنگ خسته شدیم.»

با آن‌که پنج‌شنبۀ گذشته رییس شورای عالی مصالحه ملی از آغاز نخستین نشست کمیتۀ سیاسی این شورا به روزشنبه سخن گفت اما این نشست برگزار نشد و سخن‌گویان این نهاد نیز از ارایه اطلاعات در این باره خودداری کردند. 

ارگ: اگر طالبان کماندوها را آزاد نکنند آغاز مذاکرات ممکن نیست

قرار بود مذاکرات میان افغانان هفته‌ها پیش – پس از برگزاری لویه‌جرگه – آغاز شوند، اما عدم رهایی زندانیان دو طرف آغاز این مذاکرات را به تأخیر انداخته‌است.

تصویر بندانگشتی

در آستانۀ آغاز مذاکرات میان افغانان، ریاست‌جمهوری تأکید می‌ورزد تا هنگامی که ۲۴سرباز کماندو و پیلوت‌های حکومت از بند طالبان آزاد نشوند، آغاز این مذاکرات ممکن نخواهد بود.

دواخان مینه پال، معاون سخن‌گوی رییس‌جمهور می‌گوید که حکومت افغانستان تاکنون برای آغاز مذاکرات و حسن نیت برای تأمین صلح، بیش از پنج‌هزار زندانی طالبان را رها کرده‌است، اما طالبان تاکنون هیچ انعطافی نشان نداده‌اند.

مینه پال در این باره گفت:«آنان [طالبان] هزار تن از نیروهای امنیتی را که گفته بودند رها می‌کنند، تکمیل نکرده‌اند، تنها هشت صد زندانی را رها کرده‌اند. شرط اساسی این است که آنان تعهدی که کرده‌اند باید عمل کنند.»

این در حالی است که چند روز پیش عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحۀ ملی و حنیف اتمر، نامزدوزیر وزارت امور خارجه گفتند که احتمال دار مذاکرات میان افغانان در هفتۀ پیش رو آغاز شوند.

از سویی هم، ریاست‌جمهوری می‌گوید که در گفت‌وگوی تیلفونی رییس‌جمهورغنی با امانویل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه، دو طرف روی چگونگی رهایی زندانیان نیروهای دولتی و طالبان صحبت کردند و آقای مکرون از موقف حکومت در روند گفت‌وگوهای صلح پشتیبانی کرد.

قرار بود مذاکرات میان افغانان هفته‌ها پیش – پس از برگزاری لویه‌جرگه – آغاز شوند، اما عدم رهایی زندانیان دو طرف آغاز این مذاکرات را به تأخیر انداخته‌است.

حکومت از میان ۴۰۰ زندانی جنجالی ۸۰ تن آنان را رها کرده‌است، اما گفته‌است که اگر طالبان نیروهای کماندو و پیلوت‌ها را رها کنند، بقیۀ زندانیان طالبان نیز رها خواهند شد.

در این میان، شماری از کشورها از جمله استرالیا، امریکا و فرانسه با رهایی شش تن از زندانیان طالبان که شامل ۴۰۰ زندانی جنجالی این گروه می‌شود، ملاحظه دارند.

طارق فرهادی، مشاور پیشین ریاست جمهوری بیان داشت: «رها شدن اشخاصی که فرانسوی‌ها با آن‌ها ایراد داشتند و تماس تیلفونی دیشب امانیل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه با رییس جمهور افغانستان یک سلسله پیچیده‌گی‌های دقیقه نود است که در این‌جا باید حل شود.»
 
اکنون روشن نیست که مبادلۀ زندانیان دوطرف چه زمانی به انجام می‌رسد و نخستین نشست میان هیئت گفت‌وگوکنندۀ جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان چه زمانی برگزار خواهد شد.
شماری از نظامیان پیشین و سیاسیون، در این باره دیدگاه‌های متفاوتی دارند.

لطف‌الله مشعل، نظامی پیشین گفت: «چند جوان شجاع کمندوی ما که نزد طالبان استند، از شاهی کوت و منطقه‌های خط فرضی دیورند انتقال داده شده‌اند و تاحال طالبان به این موفق نشدند که آن‌ها را رها بسازند.»

بصیرسالنگی، والی پیشین پروان نیز اظهار داشت: «اینطور نیست که حال طالبان از این گپ فرار بکنند. اگر طالبان صلح هم نمی‌خواستند، آن‌ها در قطر حضور پیدا نمی‌کردند.»

در این میان، شماری از شهروندان کشور می‌گویند که از جنگ خسته شده‌اند و موانع فرا راه آغاز مذاکرات صلح برداشته شوند.

شیرآقا، باشندۀ هرات اظهار داشت: «از روزی که به دنیا آمدیم تا حال در محیط جنگی بوده‌ایم؛ خیلی از جنگ خسته شدیم.»

با آن‌که پنج‌شنبۀ گذشته رییس شورای عالی مصالحه ملی از آغاز نخستین نشست کمیتۀ سیاسی این شورا به روزشنبه سخن گفت اما این نشست برگزار نشد و سخن‌گویان این نهاد نیز از ارایه اطلاعات در این باره خودداری کردند. 

هم‌رسانی کنید