عمر زاخلیوال، سفیر پیشین افغانستان در اسلام‌آباد از آن‌چه که برخورد سلیقه‌یی تلویزیون ملی می‌گوید سخت انتقاد می‌کند.
آقای زاخیلوال، ادعا می‌کند که گفت‌وگویش با تلویزیون ملی که در آن چگونگی برگزاری لویه‌جرگه مشورتی صلح را زیر پرسش برده بود، پس از مدت کوتاهی از رسانه‌های اجتماعی این تلویزیون حذف شدند.
زاخیلوال، می‌گوید که این برخورد مسؤولان تلویزیون ملی نشان می‌دهد که این تلویزیون ملی نه بل فردی عمل می‌کند: «تلویزیون ملی از نامش هویدا است، ملی است. از ارگ نیست. از رییس‌جمهور نیست. از وزیر نیست و وظیفه مطبوعات ارایه نظریات متفاوت خصوصأ در مسایل مهم ملی مانند صلح است.»
در همین حال، کمیسیون حق دسترسی به اطلاعات می‌گوید که هیچ نهادی نمی‌تواند سانسور ایجاد کند و محدودیت‌هایی را برای آزادی بیان شهروندان به‌میان آورد.
عین‌الدین بهادری، رییس کمیسیون حق دسترسی به اطلاعات بیان داشت: «سانسور به‌صورت قطع قابل قبول نیست و به‌نحوی محدودیت برای آزادی بیان دانسته می‌شود.»
هارون ستانکزی، حقوق‌دان نیز افزود:«خیلی مواردی وجود دارد که نشان می‌دهد تلویزیون ملی موضوعات دولتی را نشر می‌کند و برنامه‌هایی را نشر می‌کند که به نفع حکومت باشد.»
مسؤولان تلویزیون ملی اما در این باره چیزی نمی‌گویند.
پیش از این نیز از سانسور در برنامه‌های تلویزیون ملی انتقاد شده‌است. فریحه ایثار از فعالان اجتماعی حدود یک ماه پیش ادعا کرده بود که در مناظرۀ این تلویزیون با رییس جمهورغنی، برخی از افراد نزدیک به رییس‌جمهور در تلاش بودند که اجازۀ پرسش از رییس‌جمهور به او داده نشود.