خانواده‌یی در کابل، یک کودک دخترش را پیش از بدنیا آمدن او، در بدل ۲۵هزار افغانی فروخته است.
این خانواده می‌گوید که ناداری کمرشکن سبب شده است تا این کودک را بفروشند. این خانواده می‌گوید که با بخشی از پول فروش این کودک، مادرش درمان شده است.
عبدالخالق میرزایی، پدر این کودک می‌گوید: «نواسه کاکایم آمد و گفت ۲۵هزار افغانی برایت می‌دهم این کودک را برایم بفروش و آن را درمان نیز خواهم کرد.»
ملالی میرزایی، مادر این کودک که زن دوم شوهرش است، دو دختر و دو پسر دیگر دارد. وی اکنون نیز باردار است و از وضعیت ناگوار زنده‌گی اش شکایت دارد: «علت فروش کودکم مجبوریت، بی پولی و بیماریم بود، چون پول درمانم را نداشتم پس کودکم را فروختم.»
داستان فروش حاسنات به یک و نیم سال پیش بر می‌گردد. زمانی‌که او در بدل این مقدار پول به یک مرد فروخته شد. اما بخت بد حاسنات، پس از فروشش نیز وی را رها نکرده است. وی اکنون دختر خوانده مردی است که درآمدی کم و شغلی شاق دارد.
سید عالم سیدآقایی، پدر خواندۀ حاسنات می‌گوید: «هیچ فکر نمی‌کنم که دختر خودم نباشد. آرزو دارم تا وی را به مکتب بفرستم و آینده اش را بسازم.»
اما، مساله فروش کودکان در افغانستان تنها با فروش حاسنات تمام نمی‌شود. زایشگاه ملالی در کابل، گواه ۶۰ تولد در روز است که ماهانه یک یا دو نوزاد از سوی نزدیکانشان در همانجا رها می‌شوند.
شریفه عزیزی، پزشک در زایشگاه ملالی گفت: «هر ماه، یک یا دو کودک رها می‌شوند و خانواده‌های شان می‌روند.»
با این همه، قانونی برای منع فروش و پشتیبانی از کودکان در حال حاضر در افغانستان وجود ندارد.
امان ریاضت، سخن‌گوی وزارت عدلیه بیان داشت: «قانون پشتیبانی از کودکان در ماه جوزای سال ۱۳۹۶به مجلس فرستاده شد و نیز این قانون برای بار دوم در ماه سرطان سال ۱۳۹۶ به مجلس نماینده گان فرستاده شد اما تا کنون تصویب نشده استږ»
این در حالی است که صندوق حمایت از کودکان سازمان مللل متحد در افغانستان، دو هفته پیش اعلام کرد که در چهارماه اخیر در غرب افغانستان، ۱۶۱ کودک یک ماهه تا ۱۶ساله به علت ناداری، قرضداربودن خانواده‌های بیجاشده و به بهانۀ ازدواج فروخته شده‌اند.
بربنیاد آمار وزرات کار و امور اجتماعی، بیش از ۱۵میلیون کودک در افغانستان وجود دارد. از این میان، سه میلیون کودک از آموزش محروم استند و بیش از یک میلیون تن دیگر مشغول کارهای شاق می‌باشند.