شماری از خانواده‌های قربانیان که از روستای «میرزا اولنگ» ولسوالی صیاد ولایت سرپل به مرکز این ولایت آمده اند، از حکومت عدالت می‌خواهند.
آنان می‌گویند که شماری از حمله کننده گان بر این روستا، پرچم های سفید و شماری دیگر پرچمهای سیاه داشتند و عزیزان آنان را تیرباران کردند.
فاطمه که با کودک یک و نیم ساله‌اش خودش را به مرکز سرپل رسانده است، می‌گوید هراس‌افگنان پدر کودک وی را در روستای میرزااولنگ تیرباران کردند.
او درحالی که اشک می ریخت، به طلوع‌نیوز گفت: «اولاد خود را گرفته از خانه برآمدیم، پدر بچه‌هایم شهید شد در دشت ماند.»
ابراهیم، یکی دیگر از آواره‌گان صیاد نیز می‌گوید: «راه مردم را بستند و قتل عام کردند، تا ۵۱ نفر را کشتند و شمار شان هم بالا می‌رود.»
این آواره‌گان در خانه های دوستان شان در مرکز سرپل زنده‌گی می‌کنند.
جعفر از ساکنان روستای میرزاولنگ است. او با یک پسر نوجوانش توانسته خودش را به مرکز سرپل برساند.
او می‌گوید: «از خانواده‌ی من پنج نفر کشته شده‌اند از جمله یک برادرم که به دیدن پدر و مادرم آمده بود کشته شدند.»
محمد، یک تن دیگر از آواره گان نبرد نیز تصریح میکند: «یک بچه‌ام گُم است هیچ درک ندارد.»
بسیاری از خانواده‌های دیگری که در سوگ از دست دادن اعضای خانواده‌های شان استند، می گویند که ستم های نابخشودنی بر آنان روا داشته شده اند.
بی‌بی حوا می‌گوید: «دختر گروگان مانده، پدرش شهید شده است.»
مقام های محلی می گویند که سه صد خانواده از ولسوالی صیاد آواره شده اند و چندین خانواده هنوزهم در اسارت حمله کننده گان استند.
محمد ظاهر وحدت، والی سرپل در این باره اظهار داشت: «همین حالا کشتار در میرزا اولنگ جریان دارد، همین حالا او مردم گروگان است، او مردم اسیر اند، همین حالا بیش از ۱۵۰ خانواده در اسارت به سر می‌برند.»
آقای وحدت هشدار می‌دهد که اگر برای نجات این خانواده‌ها اقدام جدی صورت نگیرد ممکن است آنان نیز کشته شوند.
با این همه، طالبان با پخش خبرنامه یی کشتار گروهی غیرنظامیان را رد کرده اند.