بیست و سه کشور و نهاد جهانی شرکت کننده در نشست تاشکند در یک اعلامیه مشترک از طالبان میخواهند که گفتوگوهای مستقیم و بیقید و شرط را با حکومت افغانستان آغاز کنند و توافق سیاسی بهترین راه برای پایان دادن به خشونتها در افغانستان است.
در این اعلامیه آمده است که طالبان مسؤولیت شان را برای ثبات افغانستان باید درک کنند و به گونه رسمی با حکومت افغانستان بر میز گفت و گو بنشینند. زیرا به دست آمدن یک توافق نامه صلح برای تمامی طرف ها یک پیروزی است.
در این اعلامیه پیشنهادهای روند کابل همچون چارچوب اصلی برای آوردن صلح دانسته شده است و از تمامی کشورها خواسته شده است که حاکمیت و تمامیت ارضی افغانستان را حرمت بدارند و در مسایل داخلی افغانستان مداخله نکنند.
در پایان نشست تاشکند شرکت کنندهگان این نشست روی یک اعلامیه بیست و پنج ماده یی به توافق رسیدند - اعلامیه یی که دیدگاهها روی موضوعاتی چون صلح، مبارزه با هراس افگنی و مواد مخدر و همکاریهای اقتصادی منطقهیی بسیج شده اند.
در بخش صلح شرکت کنندهگان تأکید کردند که:
• پشتیبانی قوی مان را از پیشنهاد حکومت وحدت ملی برای آغاز گفتوگوهای مستقیم و بی پیش شرط با طالبان و به هدف رسیدن به توافق منطقی صلح که از سوی جامعۀ جهانی نیز پشتیبانی میشود اعلام می کنیم و طالبان را فرامی خوانیم که این پیشنهاد را بپذیرند.
• تأکید می ورزیم که یک تواق سیاسی با طالبان، بهترین راه برای پایان دادن به خشونت در افغانستان است و نیاز است که میان حکومت افغانستان و عناصر مصالحه پذیر طالبان گفتگو شود.
• بر پشتیبانی مان از تلاش های حکومت افغانستان برای آغاز گفتگوهای مستقیم با طالبان تاکید می ورزیم.
• طالبان را فرا می خوانیم که مسوولیت شان را برای آوردن صلح و ثبات به افغانستان درک کنند.
• حکومت افغانستان و طالبان را به رفتن به سوی یک توافق سیاسی تشویق می کنیم. این توافق نامه باید دخیل شدن طالبان را در روند سیاسی به حیث یک بازیگر سیاسی قانونی، ترک خشونت از سوی طالبان و قطع روابط آنان را با هراس افگنی جهانی و نیز حرمت گذاشتن به قانون اساسی افغانستان تضمین کند.
• از تمامی کشورها می خواهیم که به حاکمیت و تمامیت ارضی افغانستان حرمت بگذارند و در مسایل داخلی این کشور مداخله نکنند.
صلاح الدین ربانی، سرپرست وزارت امور خارجه، در این نشست گفت: «ما انتظار گفتوگوهای رو در روی طالبان را با حکومت افغانستان داریم. برای مؤفقیت فراخوان صلح روند کابل نیاز است تا کشورهای همسایه و جامعه جهانی از این فراخوان پشتیبانی کنند.»
بخش دیگر این اعلامیه ویژه مبارزه در برابر هراس افگنی و قاچاق مواد مخدر است.
در بخشی آن آمده است که:
• حملههای وحشتناک اخیر را در برابر مردم افغانستان نکوهش میکنیم و با مردم افغانستان ابراز همدردی میکنیم.
• بر اهمیت تلاشهای فزاینده عملی از سوی حکومت افغانستان با همکاری همکاران منطقهیی و جهانی برای جلوگیری از تولید و قاچاق مواد مخدر و جنگ افزار تأکید میورزیم.
• تصدیق می کنیم که هراس افگنی، مواد مخدر و جرایم سازمان یافته، تهدیدهای به هم پیوسته جهانی استند و به راهبرد مشترک بر بنیاد راهبرد جهانی مبارزه با هراس افگنی سازمان ملل متحد نیاز دارند.
• تأکید میکنیم که تمامی کمکهای امنیتی به افغانستان باید از راه حکومت افغانستان انجام شوند. و با هرگونه پشتیبانی مالی و مادی یا جنگ افزار به طالبان یا داعش مخالف استیم.
توماس شنون، معاون امور سیاسی وزارت خارجه امریکا، گفت: «ایالات متحده امریکا از پیشنهادهای صلح رییس جمهور غنی پشتیبانی میکند، اکنون زمان آن رسیده است تا رهبری طالبان به گونه جدی این پیشنهادها را بررسی کند.»
همکاریهای اقتصادی منطقهیی بخشی دیگری از این اعلامیه است.
در آن آمده است که:
• از پیشرفتهای اخیر در همکاریهای اقتصادی منطقهیی و پروژههای ارتباطی که افغانستان را به حیث یک پلی میان آسیای میانه، جنوب آسیا میشناسد، پشتیبانی میکنیم. ادغام اقتصادی افغانستان در منطقه به صلح و ثبات پایدار در افغانستان و فراتر از آن کمک خواهد کرد.
محمد اکبر، معاون وزیر خارجه هند، در این نشست گفت: «برادارن و خواهران مان قربانی هراس افگنانی ظالمانه هستند، این هراس افگنان از بیرون از مرزهای افغانستان پشتیبانی میشوند.»
این اعلامیه در تاشکند، پایتخت جمهوری ازبیکستان از سوی شرکت کنندهگان این نشست تصویب شد و هراس افگنی جهانی را یک تهدید برای منطقه خواند.