نماینده گان شهروندان هندو و سیک کشور می گویند که تا کمتر از پنج روز دیگر حدود دو صد تن از شهروندان سیک، افغانستان را ترک می کنند و به هند پناهنده می شوند.
نرندر سنگ خالصه عضو مجلس نماینده گان می گوید که این دو صد تن مشمول بیست و دو خانواده یی استند که در حمله چهار ماه پیش بر عبادت گاه سیک ها در کابل نان آوران شان را از دست دادند و بی سرپناه شدند.
او می گوید که در هژده سال گذشته از میان نزدیک به پنج هزار شهروند سیک تنها بیشتر از نه صد تن در افغانستان مانده اند که آنان هم در وضع بدی به سرمی برند.
پرمجیت کاور و خانواده اش بیشتر از سی سال در ولایت های گونه گون افغانستان زنده گی کرده اند.
او اکنون در کنار سه فرزنداش، سرپرست چهار کودک خواهرش نیز است که در حمله گروه داعش بر عبادت گاه سیک ها در کابل جان باخت.
او و این خانواده نه نفری در میان حدود دو صد تن از شهروندان هندو و سیک استند که تا چند روز دیگر افغاستان را ترک می کنند و پناهنده هند می شوند.
پرم جیت کاور باشنده کابل گفت: «د همی خاک کلان شدیم تولد شدیم خو دل ما نمیشه که برمی مجبوریت سر ما بسیار می آید اینجه که شهیدی دادیم دل ما شکست خورده بسیار.»
این شهروندان سیک با آن که امیدوار اند با تامین صلح دوباره به افغانستان برگردند اما می گوید در ولایت هایی که زنده گی می کنند به جز از عبادتگاه هایشان سرپناهی برای زنده گی ندارند.
جیگندر سینگ باشنده کابل گفت: «حالی ام خانه ندارم زنده گی ندارم کار و بار ندارم بچه مه بی مکتب است بی قانون است چند وکیل مه کار مه پیش میبرند از دست مه پوره نمیشه.»
جزوندر سینگ باشنده کابل گفت: «اینجه نی مکتب است نی چیز دگه هند بریم درس بخوانیم.»
این عضو مجلس نماینده گان می گوید که در هژده سال گذشته از میان نزدیک به پنج هزار شهروند سیک تنها بیشتر از نه صد تن در افغانستان مانده اند و جایداد های بسیاری از آنان در ولایت های چون کابل، غزنی و ننگرهار غصب شده اند.
نرندر سنگ خالصه عضو مجلس نماینده گان گفت: «اهل هنود شاید هزار یا نه صد نفر در افغانستان مانده باشد این ها هم از مجبوری ماندند سرپنا ندارند جای ندارند مزدور مردم استند قرضدار مردم استند.»
در همین حال کمیسیون مستقل حقوق بشر می گوید که در سه سال گذشته ۴۸ شهروند سیک افغانستان کشته شده و ۳۳ تن دیگر زخمی شده اند.
ذبیح الله فرهنگ رییس نشرات و ارتباطات کمیسیون مستقل حقوق بشر گفت: «هم در زمینه سیاسی هم در زمینه اجتماعی این ها از امنیت لازم برخوردار نبودند.»