همزمان با آغاز سال نو ۱۳۹۹ هجری خورشیدی، نبردهای طالبان در دستکم ۱۶ ولایت کشور ازسر گرفته شدهاند و در سه روز سال نو همچنان ادامه داشتهاند.
آمار های نخستین نشان میدهند که در این مدت بیش از ۶۰ نیروی دولتی جان باختهاند.
حکومت افغانستان، ادامه خشونتها را از سوی طالبان نقض توافقنامه صلح میداند.
وحید عمر ، مشاور رییس جمهور در بخش روابط عامه و راهبردی گفت: «کشتار وحشیانه طالبان، نیت درست این گروه را نشان نمیدهد. از طرف ما تمامی اقدامها بخاطر حسن نیت صورت گرفتهاست.»
وزارت دفاع ملی، میگوید که نیروهای دولتی افغانستان اکنون در حال «دفاع فعال» قرار دارند و در ولایتهای زابل و کندز تحرکهای نظامی طالبان را سرکوب کردهاند.
فواد امان، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی بیان داشت: «در ولایت کندز در ولسوالیهای خانآباد و دشت ارچی طالبان حمله کردند و در ولسوالی امام صاحب پلان حمله را داشتند. به همین ترتیب در ولایت زابل طالبان پلان حمله را داشتند و در ولایت کندهار در ولسوالی خاکریز طالبان پلان حمله را داشتند که نیروهای امنیتی تلفات سنگینی را به طالبان وارد کردند.»
ننگرهار، غزنی، هرات، هلمند، زابل، کندز، کندهار، سمنگان، بلخ، سر پل، جوزجان، فاریاب، بغلان، بادغیس و غور از ولایتهایی استند که حملهها در آنها ادامه دارند.
گفته میشود که در دو شبانه روز گذشته این حملهها در شمال شرق و غرب کشور جدی بودهاند.
بشیر رشید، فرمانده پولیس کندز اظهار داشت: «در برابر حملات طالبان، نیروهای امنیتی در حالت دفاع فعال قرار داشتند که طالبان ۲۴کشته داشتند و دو زخمی و متاسفانه که نیروهای ما هم چهار کشته و زخمی داشتند.»
اما حمله بامداد جمعه (۱ حمل) طالبان در ولایت زابل که به کشته شدن یازده سرباز ارتش و شش پولیس انجامید از مرگبار ترین این حملهها از آغاز سال نو گفته شدهاست.
حکومت هم از راه اندازی عملیات متقابل سخن گفتهاست و همچنان از بازداشت طراح حمله بر نیروهای دولتی خبر داداهاست.
زهرا توخی، نماینده مردم زابل در مجلس حکومت را انتقاد میکند که تدابیری برای مهار حملههای طالبان ندارد: «پس از آن حمله، این عملیات به چه معنا است؟ وظیفه ارگانهای کشفی و استخباراتی چه است؟ چرا نتوانستند که مانع آن حمله شوند؟»
منابع نزدیک به طالبان، میگویند که رها نشدن زندانیان طالبان از سوی کابل، از علتهای اصلی افزایش خشونتها از سوی طالبان است.
خلیل صافی، مسوول پیشین نهاد پگواش در افغانستان در این باره بیان داشت: «تاخیر در رهایی طالبان سبب شدهاست که گفتوگوهای بین الافغانی هم به وقتش برگزار نشود و جنگها نیز شدت بگیرند.»
طالبان برای کاهش خشونتها و آغاز گفتوگوهای میان افغانان، خواهان رهایی تا پنج هزار زندانی شان بهگونه همزمان هستند - خواستی که از سوی کابل پذیرفته نشدهاست و ریاستجمهوری میگوید که بخشی از این زندانیان در جریان گفتوگوهای میان افغانان و پس از گرفتن تضمینها رها خواهند شد.