یک بانوی شاعر، می‌گوید ازبهر این‌که کودکش را با خود داشته‌است، او را به یک برنامۀ سازمان ملل متحد در کابل، در پیوند با نابودسازی خشونت‌ها در برابر زنان، راه ندادند.
گلثوم زهرا، می‌گوید که او ازبهر شرکت در یک برنامۀ مشاعره که به مناسبت پایان کارزار نابودسازی خشونت در برابر زنان از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد راه اندازی شده بود، از بامیان به کابل آمد؛ اما به گفتۀ وی، هنگامی‌که او خواست در این برنامه حضور یابد، به علت این که کودک خُردسالش را همراه داشت، اجازه نیافت وارد محلی شود که برنامه در آن‌جا برگزار شده بود.
او می‌گوید که در حدود دو ساعت منتظر ماند اما سرانجام به او اجازه داده نشد که با کودکش به محل برنامه برود: «من پس از تقریباً دوساعت انتظار، در نهایت بازگشتم و به خانه یکی از دوستان. من نتوانستم که به برنامه «یو ان وومن» راه پیدا کنم.»
این بانوی شاعر از آنچه‌که شیوه برخورد برگزارکننده‌گان این برنامه با خودش می‌گوید، انتقاد می‌کند: «این‌ها [بخش زنان سازمان ملل متحد در کابل] در صفحۀ رسمی تویتر خود نوشته کرده‌اند که دو دلیل: یکی این که گفته‌اند ناوقت رسیده بود، این در حالی است که من دوساعت قبل از شروع برنامه رسیده بودم و دیگر این که گفته بودند، هماهنگی قبلی نشده بود، ولی هماهنگ‌کننده‌های این برنامه در جریان بودند که من زمانی که از یک ولایت به ولایت دیگر سفر می‌کنم و طفل شیرخوار همراه خود دارم، قطعاً این طفل را همراه خود می‌آورم.»
این رویداد در شبکه‌های اجتماعی نیز واکنش‌هایی را برانگیخته‌است. کاربران شبکه‌های اجمتاعی از چگونگی برخورد با گلثوم زهرا انتقاد کرده‌اند.
در همین حال، حمیده احمدزی، عضو مجلس نماینده‌گان این برخورد را نوعی خشونت در برابر زنان می‌داند: «این در نوعش، خودش یک خشونت است!ً نباید در کشوری که در آن‌جا جامعه جهانی داد از حقوق زن و طفل می‌زند، این‌طور یک برخورد با یک خانم بکنند.»
با این‌حال، بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان، در صفحۀ تویتر این نهاد، این ماجرا را به‌گونۀ دیگری بازتاب داده‌است.
در یک تویت این صفحه، آمده‌است که برگزارکننده‌گان برنامۀ مشاعره به این بانوی شاعر پیشنهاد کردند که آنان از کودک او مواظبت می‌کنند و نیز ادعا شده‌است که این بانو، از آنچه که در رسانه‌های اجتماعی، دربارۀ پشتیبانی نکردن بخش زنان سازمان ملل متحد از زنانی که کودکان را به نشست‌ها می‌آورند، نگاشته شده‌است، پوزش خواسته‌است.