در دومین روز نشست وزیران دفاع ناتو که امروز (پنج‌شنبه، ۲۴دلو) در بروکسل برگزار شد، شرکت کننده‌گان این نشست به بررسی اوضاع افغانستان پرداختند.
این نشست دو روزه، روز گذشته آغاز شد و وزیران دفاع ناتو دربارۀ چگونگی مأموریت این سازمان و نیز چگونگی همکاری‌های شان با افغانستان رأی‌زنی کردند.
در این نشست، بر علاوۀ وزیران دفاع ناتو، وزیران دفاع ده کشور همکار این سازمان از جمله اسدالله خالد، سرپرست وزارت دفاع افغانستان نیز شرکت کرده بودند.
ینس استبولتنبرگ، دبیرکل ناتو در پایان این نشست، در یک نشست خبری حضور یافت و به رسانه‌ها معلومات داد.
عمده‌ترین پیام دبیرکل ناتو به افغانستان این است که ناتو همکاری‌هایش با افغانستان را ادامه می‌دهد؛ نیروهای امنیتی افغانستان را آموزش می‌دهد، آنان را پشتیبانی مالی می‌کند، اما در کنار آن از تلاش‌های صلح نیز پشیتبانی می‌کند.
دبیرکل ناتو، گفت که واشنگتن از نزدیک جزئیات گفت‌وگوهایش را با طالبان با هم‌پیمانان ناتو درمیان گذاشته‌است و بر این مبنا، هرگونه صلح پایدار باید بربنیاد دست‌آوردهای نزده سال گذشته افغانستان بدست آید: «امیدوار استم که ما اکنون به شرایطی نزدیک استیم که بتوانیم گفت‌وگوهای میان افغانان را آغاز کنیم - جایی که افغانان می‌توانند گفت‌وگوهای صلح را آغاز کنند. و باز هم، فکر می‌کنم که بهترین راه برای ناتو ادامۀ کمک در این راه و پشتیبانی به افغانان است. بنابر این طالبان می‌دانند که آنان در میدان نبرد پیروز نخواهند شد. آنان باید یک ارادۀ راستین شان را برای کاهش خشونت‌ها نشان دهند.»
دبیرکل ناتو به این باور است که در گفت وگوهای میان افغانان روشن خواهد شد که ناتو چه نقشی در یک افغانستان پس از توافق صلح، خواهد داشت: «نقش آیندۀ ناتو در افغانستان به گفت‌وگوهای میان افغانان و نتایج برخاسته از توافق صلح وابسته خواهد بود. در این گفت‌وگوها تصمیم گرفته خواهد شد که ناتو چه نقشی می‌تواند در آینده در افغانستان بازی کند.»
در همین حال، نیکولاس کی، نمایندۀ غیرنظامی ناتو در افغانستان نیز می‌گوید که صلح زمانی در افغانستان پایدار خواهد بود که دستاوردهای نزده سال گذشته در آن حفظ شوند: «فکر می‌کنیم که یک صلح و یک توافق صلح پایدار تنها زمانی پایدار خواهد بود که بربنیاد دستاوردهای نزده سال گذشته؛ مانند حکومت مردم سالار، حرمت و رعایت حقوق‌بشر به‌شمول حقوق زنان، بدست آید.»
این دیپلومات ناتو، به این باور است که چگونگی ادغام در حدود شصت تا هشتادهزار جنگجوی طالب به جامعه به ویژه نهادهای امنیتی افغانستان نیز در گفت‌وگوهای میان افغانان مطرح خواهد شد.