با گذشت چهار روز از منع گشت و گذار در کابل، دیده می شود که شماری از خانواده ها برای روزهایی که باید در خانه های شان بمانند، برنامه ریزی کرده اند.
بزرگان این خانواده ها می گویند که خودشان با تیلفون و انترنت کارهای شان را دنبال می کنند و نیز می کوشند تا کودکان شان از آموزش و پرورش به دور نمانند.
در این میان، پژوهشگران حوزه کودکان تأکید می ورزند که هم خانواده ها و هم حکومت، باید با برنامه ریزی های دقیق، نگذارند تا کودکان از اوضاع کنونی در کشور متاثر شوند.
یکونیم ماه پیش، کار پایاننامه کارشناسی ارشدش را آغاز کرد و با منع گشتوگذار در کابل هم، در خانه به این کار ادامه میدهد.
این پژوهشگر عرصه سینما بدین باور است که بسیاریها میتوانند با برنامهریزی دقیق، در این روزها نیز بهگونهیی، به کارهای نیمهتمامشان بپردازند.
محمدآغا ذکی - پژوهشگر عرصه سینما گفته است:«مطالعه کردن و تحقیق کردن و پژوهش، یک امر بسیار انتزاعی و منتزع از وضعیت زندهگی ما نیست. ما میتوانیم منابعی را که نیاز داریم، از کتابخانه، از جاهایی که امکان دسترسی به آن وجود دارد، آنها را تهیه بکنیم و در خانه مطالعه بکنیم و کار خود را دنبال بکنیم.»
در این میان، رسیدهگی به کودکان و چگونهگی آموزش و پرورش آنان، از اولویتهایی دانسته میشود که در رویارویی با چنین حالات، هم خانوادهها و هم حکومت، باید به آن توجه کنند.
حکمتالله شهباز - استاد دانشگاه گفت:«بیشک که مشکلات است؛ اما ما تقسیم اوقات خود را در خانواده چنین تهیه کردهایم که در بخش آموزش و پرورش فرزندانمان، چون مکتبها رخصت استند، تقسیم اوقات آنان را منظم و مشخص به پیش میبریم تا در خانه درس بخوانند. افزون بر این، ما به کارهای خانه هم رسیدهگی میکنیم و همچنان به فعالیتهای سیاسی خویش هم میپردازیم.»
منیژه رامزی - استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه کودکان گفت:«اگر در مراحل اولیه زندهگی یا در مرحله نونهالی است، برای طفل باید مهارتهای زبان شرایطش فراهم شود از طرف خانواده؛ اگر در مرحله دوم زندهگی است، زمینههای بازی در داخل خانواده؛ ولی اگر در مرحله سوم زندهگی است که میخواهد وارد اجتماع شود، حس خلاقیت باید در طفل رُشد پیدا بکند.»
پژوهشگران حوزه کودکان تأکید میورزند که حکومت و خانوادهها، از همین اکنون، باید برای روزهای پس از این حالات، نیز برنامهریزیهای خودشان را داشته باشند تا بشود کودکان را به دوره پیش از منع گشت و گذار در شهرها در کشور برگردانند.
هرچند رسیدهگی به آن خانوادههایی که کودکانشان در بیرون از خانه کار میکنند، جدیتر مطرح است و باورها بر این است که حکومت باید هرچه زودتر از این کودکان زیر پوشش برنامههای اجتماعی و مالی، پشتیبانی کند.
دیدگاه تان در این باره