با گذشت دو روز از امضای توافق‌نامه سیاسی و ایجاد شورای عالی مصالحه ملی، تاکنون کارهای دفتری این نهاد آغاز نشده‌اند و مشخص هم نیست چه زمانی آغاز خواهند شد.
بربنیاد توافق سیاسی میان ارگ و سپیدار، شورای عالی مصالحه ملی که بخش دوم و مهم این توافق‌نانه است، به‌عهده عبدالله عبدالله گذاشته شده‌است و او قرار است ریاست این شورا را به‌عهده داشته باشد.
در این توافق‌نامه این نهاد در امور صلح با صلاحیت شناخته شده‌است و تعیین و تقرری‌ها در وزارت دولت در امور صلح نیز زیر چتر این نهاد درآمده‌است.
در توافق‌نامه سیاسی بیشترین توضیح در باره همین نهاد داده شده‌است حتا بیشتر از سهم پنجاه درصدی درکابینه.
چگونگی صلاحیت‌های رییس، صلاحیت‌های شورای عالی مصالحه ملی، وظایف، چگونگی بودجه و امتیازها و تشریفات مهم‌ترین‌های این بخش توافق نامه استند.
عبدالله عبدالله، رییس شورا عالی مصاحله ملی گفت: «این توافق ما را نزدیکتر بسازد به رسیدن به صلح، طرف دیگر مسأله جنگ است که ادامه دارد.»
در این توافق‌نامه آمده‌است که ریاست شورای عالی مصالحه ملی پنج معاون خواهد داشت؛ معاونان دسته انتخاباتی ثبات وهمگرایی، معاونان آقای عبدالله خواهند بود اما سه معاون دیگر در رای زنی با رییس‌جمهور از بخش‌های گوناگون برگزیده خواهند شد.
امین الله هوتک، فعال سیاسی اظهار داشت: «ما همیشه صدای ملی گرایی را بلند کرده‌ایم اما برای منافع ملی کار نکرده‌ایم.»
در بخش صلاحیت‌های شورای عالی مصالحه ملی: این نهاد کارهای مربوط به روند صلح را تثبیت، تصویب و رهبری خواهد کرد، تصمیم‌ها و تصویب‌های این شورا نهایی خواهند بود و در روشنایی قانون عملی کردن آن الزامی خواهد بود.
رحمت الله نبیل، رییس پیشین امنیت ملی گفت: «یک بحث کلا ملی را آغاز کنیم، هرچه زودتر و به اساس آن برویم به طرف صلح.»
بربنیاد این توافق‌نامه هیات گفت‌وگوکننده به رییس و شورای مصالحه ملی گزارش ده خواهند بود ورییس جمهورهم می‌تواند در صورت نیاز به نشست‌های مشورتی این شورا را دعوت کنند.
در بخش تشریفات، در تمامی مراسم مرتبط به صلح، برای رییس شورای عالی مصالحه ملی تدابیر امنیتی، تشریفات وجایگاه شخص دوم کشور در نظر گرفته خواهد شد.
پنج معاون و مشاوران ارشد آقای عبدالله امتیازات، امنیت و تشریفات دولتی برخوردار خواهند بود.
تشکیلات شورای عالی مصالحه ملی: این نهاد از دوبخش کمیته رهبری که متشکل از رهبران سیاسی و چهره ملی استند و مجمع عمومی که از بخش‌های گوناگون خواهند بود.
آرش شهیر پور، استاد دانشگاه بیان داشت: «هرگاه اگر اعضای شورا در داخل برای خودشان نتوانند صلح بیاورند، قطعا برای مردم افغانستان صلح آورده نمی‌توانند.»
در آخر این بخش توافق‌نامه آمده‌است که از رهبران پیشین روند صلح چون استاد برهان الدین ربانی، صلاح الدین ربانی، سید احمد گیلانی و به ویژه محمد کریم خلیلی تقدیر شود.